هدف از این پژوهش دست یافتن به پاسخهایی مناسب جهت دو سوال اساسی تحقیق بود. این سوالات عبارت بودند از: الف) میزان تمایل آموزگاران برای انتقال به مقاطع بالاتر چقدر است ؟ ب) چه عواملی بر میزان تمایل آموزگاران برای انتقال به مقاطع بالاتر موثرند؟ در پاسخ به این سوالات ، فرضیاتی طرج گردید و مورد آزمون قرار گرفت ، که مهمترین آنها عبارت بودند از: -1 بین تصور دستیابی به ارزشهای مورد انتظار (درآمد، فراغت ، استقلال کاری، منزلت شغلی، امکان کسب مقام و ...) در مقاطع بالاتر و میزان تمایل رابطه مثبت وجود دارد. -2 بین انتظارات دیگران مهم و میزان تمایل به انتقال رابطه مثبت وجود دارد. -3 بین میزان رضایت از شغل آموزگاری و میزان تمایل به انتقال رابطه منفی وجود دارد. -4 بین سابقه تدریس و میزان تمایل به انتقال رابطه منفی وجود دارد. -5 بین میزان تحصیلات ، میزان تمایل به انتقال رابطه مثبت وجود دارد. -6 بین میزان مشکلات در مقطع ابتدایی و میزان تمایل رابطه مثبت وجود دارد. در پژوهش حاضر، جامعه آماری، کلیه آموزگاران شاغل در آموزش و پرورش ناحیه 3 مشهد (اعم از زن و مرد) بودند که، 124 نفر آز آنها با استفاده از نمونه گیری تصادفی ساده به عنوان پاسخگو انتخاب شدند. روش انجام تحقیق، پیمایشی و وسیله گردآوری اطلاعات پرسشنامه بود. تحلیل داده ها با استفاده از آزمونهای کیدو، و یومان ویتنی، کروسکال والیس و همچنین تحلیل رگرسیون چند متغیری و تحلیل مسیر، به وسیله آماری spss انجام گرفت . نتایج حاصل از تحلیل داده ها نشان داد که تقریبا تمامی فرضیات اساسی فوق از آزمونهای معنی داری عبود کردند. در تحلیل رگرسیون نیز، که به روش قدم به قدم (stepwise) انجام گرفت . نه متغیر (تصور دستیابی به منزلت شغلی، فایده ادامه تحصیل، میزان رضایت از شغل آموزگاری، تصور دستیابی به فراغت و تعطیلات هفتگی، میزان توانایی تدریس در مقاطع بالاتر، سابقه خدمت ، پایه تدریس در مقطع ابتدایی، وضعیت مسکن و تصور دستیابی به احترام دانش آموزان در مقاطع بالاتر) وارد معادله شدند که مجموعا 70 درصد (r2) تغییرات متغیر وابسته میزان تمایل به انتقال را تبیین می کنند.