کنترل رسوب در شبکه های انتقال و توزیع آب از اهمیت زیادی برخوردار است. رسوب ورودی به کانال ها در قسمت-های مختلف شبکه ی توزیع و انتقال ته نشین شده و ظرفیت حمل جریان را کاهش می دهد و این مساله باعث افزایش هزینه های نگه داری و لایروبی پس از بهره برداری خواهد شد. به طور کلی لحظه ای را که ذرات رسوبی شروع به حرکت در مسیر جریان می کنند، اصطلاحاً آستانه ی حرکت رسوبات نامیده می شود. رسوبات چسبنده به دلیل خاصیت حل-شدگی و وزن کم، قابلیت کمی برای ته نشین شدن درکانال دارند، عمده ی مشکلات به وجود آمده ناشی از وجود رسوبات غیرچسبنده می باشد که امکان ته نشینی بیشتری دارند. تاکنون مطالعات زیادی در خصوص تعیین سرعت آستانه ی حرکت رسوبات غیرچسبنده ی یکنواخت در کانال های روباز انجام شده است و روابط یا نمودارهایی در این زمینه ارائه شده است، اما مطالعات در خصوص رسوبات غیرچسبنده ی غیریکنواخت بسیار اندک می باشد. با توجه به اینکه رسوبات موجود در کانال ها عمدتاً غیریکنواخت می باشد، تعیین سرعت جریان برای جلوگیری از نهشته شدن این ذرات می تواند نقش مهمی در بالا بردن راندمان انتقال و کاهش هزینه های بهره برداری داشته باشد. دراین تحقیق با استفاده ازمدل فیزیکی و تجزیه و تحلیل ابعادی، شرایط آستانه ی حرکت ذرات رسوبی غیرچسبنده ی غیریکنواخت بررسی گردید. دراین آزمایش ها 9 نمونه رسوب غیرچسبنده ی غیریکنواخت با اندازه متوسط متفاوت و ضریب یکنواختی مختلف در سه شیب 0005/0، 001/0 و 002/0 مورد بررسی قرار گرفتند. نتایج نشان داد که با افزایش شیب و پارامتر اندازه ذره، پارامتر پایداری ذره کاهش و با افزایش ضریب یکنواختی رسوبات، پارامتر پایداری ذره، افزایش می یابد، به گونه ای که بیشترین مقدار عدد پایداری مربوط به رسوبات با ضریب یکنواختی 5/7 است که در شیب 0005/0 قرار گرفته اند و دارای پارامتر اندازه ذره ای هستندکه اندازه متوسط ذرات متناظر با آن برابر 2 میلی متر می باشند. علاوه بر این با افزایش شیب کانال پارامتر شیلدز روندافزایشی خواهد داشت، به نحوی که بیشترین مقدار پارامتر شیلدز مربوط به شیب 002/0 و کمترین آن به شیب 0005/0 مربوط خواهد بود.

هدف اصلی این تحقیق بررسی اثرات کم آبیاری بر عملکرد و اجزاء کمی عملکرد چهار رقم پنبه در شهرستان کاشمر بود. این تحقیق در مزرعه ایستگاه تحقیقات کشاورزی و منابع طبیعی کاشمر و در قالب آزمایش فاکتوریل با طرح پایه بلوک های کامل تصادفی با دو فاکتور و سه تکرار انجام گردید. فاکتور اول4 ژنوتیپ مختلف پنبه(kc-8801، kc-8802، ورامین و خرداد) و فاکتور دوم سطوح مختلف تنش(50، 80، 100 آبیاری کامل و آبیاری یک درمیان) می باشد. نتایج نشان می دهد که تغییرات تنش در سطح 1% بر وزن صد دانه، درصد کیل، شاخص بذر، درصد زودرسی، عملکرد کل، عملکرد چین دوم، عملکرد چین اول و در سطح 5% درصد بر 20 قوزه تأثیر معنی داری داشت. آبیاری جویچه ای یک درمیان عملکرد برابر 02/ 2060 داشت که با توجه به میزان آب مصرفی جزء تنش های خوبی برای گیاه پنبه محسوب می شود. ارقام kc-8801، kc-8802 با داشتن بالاترین عملکرد 3/2439 و 5/2156و همچنین درصد زودرسی بالاتر نسبت به دیگر ارقام توصیه می شود که در منطقه کاشمر این ارقام به عنوان کشت منطقه ای در نظر گرفته شود. نتایج آزمایش بیانگر تأثیر معنی دار تنش بر خصوصیات مورفولوژیک بود. تیمار آبیاری جویچه ای یک درمیان با توجه به میزان آب مصرفی که برابر 50 درصد آبیاری کامل بود، کاهش عملکردی برابر 47/22 درصدداشت و همچنین آبیاری کامل با 80 درصد آبیاری کامل تفاوت قابل توجهی نداشت. در میان ارقام مورد آزمایش، رقم های kc-8801، kc-8802 تعداد قوزه بیشتر و عملکرد مناسب نسبت به دیگر ارقام داشت. بررسی قدرت جوانه زنی دربین تیمار تنش 50 % و آبیاری کامل نشان داد که در تیمار 50 درصد آبیاری کامل مولفه های سرعت جوانه زنی، طول ساقه چه و ریشه چه و همچنین شاخص بنیه بذر در بیشتر ارقام نسبت به آبیاری کامل افزایش یافته است. اما میزان افزایش این مولفه ها در ارقام مختلف متفاوت است. به طور کلی می توان نتیجه گرفت که تنش خشکی باعث بهبود در مولفه های جوانه زنی بذر پنبه تولیدی می گردد. پس پیشنهاد می شود که در منطقه کاشمر این ارقام به عنوان کشت منطقه ای در نظر گرفته شود.

به منظور بررسی تاثیر دو سیستم آبیاری شیاری و بارانی بر عملکرد و کیفیت پنبه رقم ورامین آزمایشی در شرایط زراعی در زمینی به مساحت 8037/4 مترمربع در مزرعه تحقیقاتی ایستگاه تحقیقات کشاورزی کاشمر در سال 1375 انجام شد. این آزمایش با دو تیمار آبیاری شیاری و بارانی در 9 تکرار انجام شد و محاسبات آماری به روش مقایسه کرتهای جفت شده در قالب آزمون t انجام گردید. نتایج حاصل از آزمایش نشان داد که پارامترهای رشد از قبیل تعداد میان گره، تعداد شاخه های زایشی و رویشی، تعداد گل و غنچه، تعداد غوزه و ارتفاع بوته در تیمار شیاری به ترتیب 38، 55، 51، 98 و 20 درصد بیشتر از مقادیر آنها در تیمار بارانی شد که در سطح یک درصد معنی دار بود. افزایش عملکرد محصول در واحد سطح در چینهای اول، دوم و مجموع دو چین در تیمار شیاری به ترتیب 130، 52 و 84 درصد نسبت به تیمار بارانی بیشتر شد و این افزایش در سطح یک درصد معنی دار بود. میزان عملکرد محصول در واحد آب مصرفی در تیمار شیاری در چین اول 78 درصد، در چین دوم 16 درصد و در مجموع دو چین 40 درصد نسبت به مقادیر آنها در تیمار آبیاری بارانی بیشتر و در سطح یک درصد معنی دار شد. میانگین وزن 20 غوزه در چین اول و چین دوم در تیمار شیاری 14 درصد نسبت به تیمار آبیاری بارانی افزایش داشت که این افزایش در سطح یک درصد معنی دار بود. اختلاف معنی داری میان پارامترهای شاخص کیفیت الیاف تولیدی از جمله طول، یکنواختی و استحکام الیاف ، ضریب میکرونیر و ضریب پرسلی در دو تیمار فوق الذکر در سطح 1 درصد مشاهده نشد.