شوری از مهمترین مشکلات کشاورزی در استان خراسان است . بخش مهمی از منابع آبی مورد استفاده در کشاورزی خراسان بخصوص نواحی جنوبی آن را از آبهای شور و یا لب شور تشکیل می دهد. خاک این مناطق نیز به تبع استفاده از این آبها شور شده است . گیاهان زراعتی بنا بر خصوصیات فزیولوژیکی خود تا حدی قادر به تحمل آب یا خاک شور بوده و اگر مقدار شوری از آن تجاوز نماید مقدار محصول کاهش یافته تا جائی که زراعت عملا مقرون بصرفه نمی باشد. از طرف دیگر چنانچه زراعت با آب شور به روال معمول تداوم یابد سرانجام شوری باعث خواهد شد به نحوی باشد که برداشت محصول (هر چند کمتر از مقدار پتانسیل تولید) در طولانی مدت ادامه داشته باشد. در این رابطه مقدار آبی که به زراعت داده می شود تا علاوه بر تامین نیاز آبی نمکهای خاک را نیز شسته و از منطقه ریشه ها خارج نماید حائز اهمیت است . در این بررسی چهار نظر گرفته شده و بر اساس توابع تولید این محصولات نسبت به شوری آب و توابع تولید نسبت به مقدار آب و ترکیب این توابع با یکدیگر مقدار محصول به ازاء مقادیر مختلف آبیاری در شرایط آب و هوائی مناطق کشاورزی جنوب خراسان محاسبه شده است . مقادیر شوری آب برای آبیاری در مورد هر محصول متفاوت در نظر گرفته شده است تا تابع آب - شوری جداگانه مورد استفاده قرار گیرد. در مورد هر محصول و در هر منطقه کشاورزی به ازاء هر مقدار از شوری آب میزان محصول محاسبه شده است تا در نهایت بتوان از روی منحنی های بدست آمده مقدار آبیاری را برحسب بالاترین میزان محصول در یک شوری معین محاسبه نمود.