در مطالعه حاضر با توجه به نیاز دستاندرکاران و طراحان سازه های آبی و اهمیتی که جهت برآورد دبیهای پیک و سیلابی بمنظور پیش بینی و پیشگیری از سیلاب وجود دارد، اقدام به بررسی این امر و انجام مقایسه بین هیدروگرافهای مشاهده ای و محاسبه ای برای مشخص شدن یک روش برآورد دبیهای سیلابی و کارائی این مدل در مطالعات آبی، حوزه آبخیز رودخانه مارون انتخاب و با استفاده از قابلیت روش هیدروگراف واحد و همچنین کالیبره نمودن آنها در این منطقه بنحوی عمل گردیده تا مناسبترین روش برای تهیه هیدروگراف واحد مصنوعی که با وضعیت هیدروگرافهای طبیعی منطقه بهترین برازش را داشته باشد توصیه می گردد. در بررسی بعمل آمده مشخص شد که در تهیه هیدروگرافهای مصنوعی بهترین انطباق از نظر دبی پیک راهیدروگراف واحد اشنایدر دارا میباشد و بر همین اساس ضرائب cp و ct در منطقه مارون - ایدنک بترتیب برابر 1/3 و 1/8 محاسبه گردید. لیکن از نظر تداوم زمان پایه، هیدروگراف اشنایدر مدت زمان طولانی تری را نشان میدهد. همچنین هیدروگرافهای واحد مثلثی و scs از نظر تطابق و روند تکامل هیدروگراف ، گزارش منطقی تری با هیدرگراف طبیعی را نشان میدهند، لیکن در تمام محاسبات دبیهای پیک ، مقدار آن در روشهای مثلثی و scs کمتر از مقدار مشاهده ای میباشد و جهت اصلاح آن میتوان ضریب ثابت معادله scs در برآورد دبیهای لحظه ای حداکثر را از رقم 2/083 به 3/54 افزایش داد، لذا با بررسیهای انجام شده میتوان عنوان نمود که روشهای هیدروگراف های واحد مصنوعی از نظر کمی و کیفی میتوانند در برآورد دبیهای سیلابی انطباق خوبی را ایجاد نمود و بعنوان یک مدل و الکوی با قابلیت مناسب در برآورد دبیهای پیک معفی گردند.