امروز با توجه به کمبود مکان و فضای مناسب شهری جهت ساخت مجتمع های مسکونی و اداری، بلند مرتبه سازی به عنوان مساله ایی اجتناب ناپذیر پذیرفته شده است . در برخی مواقع، ساختمانهای نسبتا بلند در مانهایی نامناسب از نظر ژئوتکنیکی پیش بینی می شوند که با توجه به نسبت ارتفاع به عرض بالای آنها، امکان بلند شدن سازه و عواقب آن نظیر افزایش ریسک واژگونی، افزایش تغییر مکان و کاهش باربری خاک در حالت بازگذاری ناشی از زلزله حادث می گردد. پاسخ لرزه ایی این گونه سازه ها به شدت تحت تاثیر نساله اندرکنش خاک و سازه قرار دارد. نزدیکی فرکانس مجموعه خاک و سازه به فرکانس غالب لرزش زمین، می تواند اثرات قابل ملاحظه ایی در افزایش پاسخ دینامیکی سازه داشته باشد. همچنین در ساختمانهای بلند که امکان بلندشدن سازه از روی زمین وجود دارد، اثرات ناشی از اندرکنش با اثرات پدپده لغزشی و بلند شدن پی ترکیب شده و باعث پیچیدگی بیشتر مساله می گردد. در این پایان نامه نشان داده می شود که اثر این پدیده ها چقدر می تواند قابل ملاحظه باشد و سپس روشهایی عملی برای آنالیز مناسب ارائه می گردد. جهت این امر از یک مدل غیرخطی غیرمحافظه کارانه nonlinear and nonconservative model) استفاده شده و خاک به صورت غیرخطی و با استفاده از مدل دراکر پراگر و اتصال سازه و خاک به کمک المانهای تماس (contact elements) و مرزهای سازه با ترکیبی از المانهای فنر، میراگر و جرم مدل گردیده اند. این فنرها بر اساس مدل دینامیکی منطقی وینکلر بدست آمده که امکان بررسی اندرکنش خاک و سازه را میسر می نماید. همچنین امکان انتقال حرکات سازه به سازه های مجاور فراهم شده و در ضمن شرط تشعشع نیز ارضاء گردیده است . با کمک مدل پیشنهادی، روش مناسبی برای بررسی پدیده بلند شدن و لغزش پی بوجود آمده که اثرات مختلف خاک و اعضای سازه در پاسخ دینامیکی با در نظر گرفتن تاثیرات بلند شدن و لغزش برای ساختمانهایی از 5 تا 25 طبقه محاسبه می گردد. مدل فوق با مدل های ساده تر مقایسه گردیده و در نهایت روش ها و توصیه هایی برای آنالیز و طراحی این نوع ساختمانها پیشنهاد گردیده است تا اثرات سوء این پدیده مهم غیرخطی به حداقل برسد.