بوی بد دهان "هالیتوزیس " صدها سال است که به ذهن بشر را به خود معطوف داشته و در متون کهن نیز در این باره و در مورد روشهای درمانی آن مطالبی به چشم می خورد. هالیتوزیس یک بیماری نیست بلکه نشانه ای از وجود یک بیماری در قسمتی از بدن فرد است . علل ایجاد کننده بوی بد دهان بر سه دسته می باشند: 1) علل داخل دهانی 2) علل خارجی دهانی 3) توهم هالیتوزیس . در میان علل داخل دهانی، گیرغذایی، پوسیدگی دندانی، بیماری پریودنتال، جرم و فاکتورهای گیر پلاک ، زخم های در حال ترمیم، بار زبان، دهیدراتاسیون، a. n. u. g و استعمال دخانیات از شیوع بیشتری برخوردارند (21) در میان علل سیستمیک و خارج دهانی هم بیماریهای ریوی، سینوزیت ، رینیت ، تونسیلیت ، دیابت پیشرفته، اختلالات پیشرفته کلیوی و الکلیسم دارای شیوع بیشتری هستند. عده ای از افراد هم بواقع دارای بوی بد دهان نیستند بلکه بعلت ناراحتی روانی دارای توهم هالیتوزیس هستند. در مطالعه اخیر که بر روی 400 بیمار مراجعه کننده به بخشهای بیماریهای دهان و پریودنتیکس دانشکده دندانپزشکی در چهار ماه خراد، مهر، آبان و آذر سال 1377 صورت گرفت 27/75 درصد افراد دارای هالیتوزیس بودند که در این میان شیوع عارضه در زنان 27/8 درصد و مردان 27/6 بدست آمد و از نظر آماری تفاوت قابل ملاحظه ای بین این دو گروه مشاهده نشد. (chi-squre, p>0/05) در زمینه رابطه بوی بد دهان با گروههای سنی نیز تفاوت معنی داری بین ابتلای گروههای محتلف سنی و بوی بد دهان وجود نداشت (chisqure, p>0/05) همچنین در بررسی رابطه بوی بد دهان با میزان تحصیلات نیز تفاوت معنی داری مشاهده نکردیم (chi squre, p>0/05) در جمعیت مورد مطالعه شایعترین علت داخلی دهانی را پوسیدگی های دندانی با شیوع 89/19 درصد و شایعترین علت خارج دهانی را سینوزیت تشکیل می داد که شیوع آن برابر 60 درصد بدست آمد. با پرسش از بیماران مشخص شد که 57/66 درصد آنان از بوی دهان خود اطلاع دارند که در این مورد نیز تفاوت معنی داری بین دو گروه مردان و زنان دیده نشد (chi squre, p>0/05)