با توجه به ضرورت و اهمیت برخورد آگاهانه با بیماران مبتلا به انفارکتوس حاد میوکارد و اتخاذ تدابیر درست و شایسته در این بیماران توسط پزشکان باید گفت که بنابه محل گرفتاری قلب انفارکتوس حاد میوکارد به انواع مختلفی تقسیم بندی می شوند که شامل: -1 قدامی (anterioa) -2 قدامی کناری (antero laterd) -3 کناری (iateral) -4 قدامی دیواره ای (antroseptal) -5 بطن راست (right ventricel) -6 قله ای (apical) -7 تحتانی (inferior) -8 تحتانی خلفی (postero inferior) -9 خلفی (posterior) اتخاذ تدابیر درمانی از این جهت اهمیت دارد که نوع ami و نوع داروی تجویزی و اثر آنها بر روی فشارخون و ضربان قلب متفاوت است مثلا در بیمارانی که به انفارکتوس حاد تحتانی قلب مبتلا شده اند و کاهش ضربان قلب و هیپوتنشن دارند تجویز مورفین می تواند خطرناک و حتی کشنده باشد زیرا این دارو خود سبب اتساع وریدهای محیطی و افزایش ذخیره خون دروریدها شده و در نتیجه سبب کاهش پیش بارو در نهایت کاهش پس بار و هیپوتنش می گردد و استفاده آن در بیمارانی که وضعیت همودینامیکی مناسبی نداشته باشند می تواند بیمار را به شوک هیپوولمیک و همچنین افزایش درد در بیماران و افزایش منطقه نکروزه قلب بعلت کاهش پرفیوژن عروق کرونری خواهد شد و یا همچنین استفاده از سرم تری نیتروگلیسرین (tng) که جهت کاهش درد و افزایش پرفیوژن عروق کرونری و کاهش پیش بار استفاده می گردد سبب کاهش فشارخون بیشتر در بیماران انفادکتوس حاد تحتانی میوکارد می گردد. همچنین در بیماران با انفارکتوس حاد قدامی قلب بدلیل افزایش فشارخون و ضربان قلب در تعداد زیادی از این بیماران تجویز حجم زیاد مایع سبب ورود پلاسما به داخل آلوئولهای ریوی این بیماران و نهایتا ادم ریه و بدنبال آن سیانوز وارست تنفسی خواهد شد. و یا همچنین مصرف آدرنالین و داروهای اینوتروپ مثبت در این بیماران سبب بالا رفتن بیشتر ضربان قلب و افزایش ایسکمی و درد و پیشرفت منطقه نکروزه قلب در این بیماران می گردد. در این رابطه با مراجعه به بایگانی بیمارستان شهید دکتر بهشتی 400 پرونده بیمار مبتلا به ami تشخیص داده شده که 200 مورد از نوع قدامی و 200 مورد از نوع تحتانی بود بررسی شد و از این پرونده ها اطلاعات مربوط به سابقه فشارخون و همچنین فشارخون و تعداد ضربان قلب در بدو ورود به اورژانس ، 6، 12، 18 ساعت بعد از انفارکتوس میوکارد خارج گردید و با مقایسه ای که از تحلیل این متغیرها به عمل آمد مشخص گردید که بیماران مبتلا به ami از نوع قدامی در بدو ورود به اورژانس 32 درصد هیپرتنش و (27 درصد) تاکی کارد هستند و در مورد ami نوع تحتانی (21 درصد) هیپوتانسیون (15 درصد) برادی کارد بودند.