سقط که ختم حاملگی قبل از هفته 20 حاملگی است قبل از هفته 12 بعنوان سقط زودرس و به احتمال زیاد سقط کامل است و بین هفته 13-20 به سقط دیررس موسوم و به صورت سقط ناقص انجام می گیرد. سقط یا خودبخودی است و یا القاء می شود. سقط القایی ممکن است قانونی یا غیرقانونی (جنایی) باشد. سقط همراه تب ، سقط عفونی نام دارد علت اساسی سقط در اوایل حاملگی اختلالات ژنتیکی است که به نظر می رسد یک وسیله طبیعی انتخاب بیولوژیک باشد پاتولوژی سقط شامل جدایی تخم است که به عنوان یک جسم خارجی باعث تحریک انقباضات رحمی و دفع جنین می شود که ممکن است بصورت جنین ماسره blighted ovum، مول کارنئوس ، felus compresus جنین کاغذی تظاهر یابد. علل سقط خودبخودی شامل علل جنینی، مادری یا پدری می باشد شیوع آن با موارد بسیاری از جمله پاریتی مادر و سن والدین، فاصله زایمان قبلی با حاملگی فعلی ارتباط دارد هر چه سن حاملگی بالاتر می رود فرکانس اختلالات کروموزمی افزایش می یابد. اختلالات رشد جنین در سه ماهه اول به گروه آنوپلوئید (تعداد غیرطبیعی کروموزم) و اپلوئید (ساختمان کروموزومی نرمال) تقسیم می شود هر چه سن مادر بیشتر باشد احتمال تری زومی در جنین بیشتر است عفونتهای حاد با تب بالا برخلاف عفونتهای مزمن (نظیر سل) می تواند موجب سقط شده، دیابت خارج از کنترل، کمبود پرژسترون، هیپرتیروئیدی، سوء تغذیه شدید، استعمال دخانیات ، الکل از عوامل موثر سقط هستند. اشعه، کنتراسپتیوها، iud، سموم و گازهای بیهوشی نیز از عوامل مساعده کننده اند. سقز به عوامل مختلفی تقسیم می شود: 1) تهدید به سقط 2) سقط غیرقابل اجتناب 3) سقط ناقص 4) سقط کامل 5) سقط فراموش شده