موضوع مطالعه، مقایسه اثر دو داروی ژمفیبروزیل "gemfibrozil" و گارلت "garlet" بر روی یکصد بیمار مبتلا به هیپرلیپیدمی. افراد مورد مطالعه به سه دسته گروه a: که سابقه ای از بیماریهای عروقی قلب "c.a.d" نداشته و ریسک فاکتوری نیز برای این بیماریها ندارند، گروه b: که 2 و یا بیشتر از دو ریسک فاکتور "c.a.d" دارند و گروه c: که سابقه یا سوابقی از بیماریهای عروقی قلب دارند، تقسیم و طبقه بندی شدند. درمان دارویی زمانی آغاز می شود که ldl شان به ترتیب >190mg/dl، >160mg/dl، >130mg/dl باشد و هدف درمانی رساندن ldl به ترتیب <160mg/dl، <130mg/dl، <100mg/dl بوده است و از آنجائیکه هیپرلیپدمی "hyperlipidemai" یکی از علل خطرزای بیماریهای عروقی قلب به شمار می رود و از طرفی این بیماریها از علل مهم مرگ و میر در دنیای امروز می باشند، پس درمان این سری از اختلالات می تواند کمک موثری در سلامت افراد داشته باشد. لیپیدها بطور کلی، بصورت لیپوپروتئین ها که مولکولهایی قابل حل در آب هستند در پلاسما منتقل می شوند. لیپوپروتئین ها از یک هسته آب گریز "hydrophobic" و یک پوسته قطبی تشکیل شده اند که این پوسته قابلیت انحلال آنها را در پلاسما می افزاید. لیپوپروتئین ها براساس دانسیته شان همانطور که در جدول 1-1 به تفصیل آمده است ، طبقه بندی می شوند، که از این میان "ldl" که قسمت اعظم کسترول خون را حمل می کند و با توجه به نقش کلسترول در افزایش احتمال بیماریهای عروقی - قلبی، اهمیت بسزایی دارد. شروع درمان بیماران مبتلا به هیپرلیپیدمی به عوامل گوناگون از جمله سن، جنس ، عوامل زمینه ای، عوامل خطرزا، سابقه بیماری قلبی - عروقی و... بستگی دارد. جهت کنترل و تعدیل چربیهای خونی از داروهای گوناگون استفاده می شود که از این میان مطالعه ما بر روی ژمفیبروزیل و یک داروی نسبتا جدید بوده است . مکانیسم اثر، ساختمان و عوارض جانبی کلیه گروههای دارویی در این مجموعه آمده است . از یکصد بیمار مورد مطالعه، پنجاه بیمار با ژمفیبروزیل و پنجاه بیمار نیز با گارلت تحت درمان قرار گرفتند که دوره درمانی بین 6-8 هفته بوده است . طبق نتایج بدست آمده، ژمفیبروزیل در 29 درصد از موارد و گارلت در 46 درصد موارد، توانسته اند در رسیدن به سطح درمانی مورد نظر که به تفصیل آمده است ، موثر واقع شوند.