پژوهش حاضر که به بررسی عوامل تاثیر گذار در بهره وری کشاورزی در زیر بخش زارعت بوده، به منظور شناخت میزان تاثیرات مولفه هایی مانند آموزش کشاورزی، تحقیقات کشاورزی، نیروی انسانی، و سرمایه گذاری بر روی ارزش افزوده گروه زراعت به مثابه شاخص بهره وری صورت گرفته است . برای دستیابی به این مهم یک مقطع زمانی برای این بررسی در نظر گرفته شد که سری های زمانی بین سالهای 1360 تا 1375 می باشد. برای برآورد میزان تاثیرات از ضرایب "همبستگی" و "تحلیل علیت " برای توجیه کنش های تاثیراتی و همچنین میزان وابستگی بین متغیرهای مستقل و وابسته (شاخص بهره وری) استفاده شده است . پرسش های کلیدی که در این پژوهش فراروی پژوهشگر این تحقیق بوده مضمونی بدین شرح داشته اند. تاثیر "سرمایه گذاری" به مثابه یک عامل کلیدی در افزایش بهره وری کشاورزی (زیربخش زراعت) چگونه بوده است ؟ نیروی انسانی در بهره وری کشاورزی (زیر بخش زراعت) به میزان موثر بوده است ؟ تحقیقات کشاورزی تا چه اندازه ای در شاخص بهره (ارزشش افزوده زراعت) تاثیر داشته است ؟ و بالاخره آموزش کشاورزی چگونه و به چه میزان در بهبود شاخص بهره وری (ارزش افزوده زراعت) نقش داشته است ؟ به بیان دیگر، پرسشهای کلی و محوری مطروحه در راستای تبیین میزان تاثیرات مولفه های بر شمرده بر روی ارزش افزوده گروه زراعت (شاخص بهره وری) بوده است .