انقلاب صنعتی در عصر ملکه ویکتوریا بنیان اجتماعی و اقتصادی جامعه انگلستان را دگرگون کرد. این دگرگونیها به گسترش طبقه متوسط و پیدایش اجتماعی منجر شد که خواهان جدیت ، نهی از منکر و تنبیه گنهکاران بود. با پیشرفت طبقه متوسط، رمان یکی از سرگرمیهای مطلوب شد. اجتماع عصر ملکه ویکتوریا که اصول اخلاقی طبقه متوسط بر آن جاکم بود، از رمان نویسان انتظار داشت که مربی و واعظ رفتار و آرمانهای طبقه متوسط باشند. رمان نویسان عصر ملکه ویکتوریا پیوسته بر خوانندگان خود بودند. زیرا بیشتر رمانها به صورت سریال در مجله ها منتشر می شدند. آنها ناچار بودند ارزشهای اخلاقی طبقه متوسط را پاس دارند و شخصیت های گنهکار را به سختی تنبیه کنند تا خواسته های اخلاقی خوانندگان برآورده شود. چارلز دیکنز، چرج الیوت و تامس هاردی از جمله رمان نویسان عصر ملکه ویکتوریا هستند و با وجود تفاوتهایی که با یکدیگر دارند، همگی هرگونه لغزش اخلاقی را به شدت کیفر می دهند زیرا ناچار اصول عقاید عصر خود را رعایت کنند. این رساله نشان می دهند که تنبیه شخصیت های گنهکار در رمانهای عصر ملکه ویکتوریا شدیدتر از جرم کیفر آنهاست . جرم و کاستی های اخلاقی شخصیت های گنهکار که در رمانهای عصر ملکه ویکتوریا به شدت محکوم شده اند در رمانهای سده بیستم نادیده انگاشته می شوند. این رساله نشان می دهد که رمان نویسان عصر ملکه ویکتوریا آنقدر در تنبیه گنهکاران زیاده روی می کنند که خواننده با گنهکاران همدردی می کند و آنها را قربانیان اجتماع می انگارد. بدینگونه خواننده از سرگذشت رقت آن شخصیت ها غمگین و شگفت زده می شود.