همانطور که می دانیم محیط زندگی بر شخصیت و بر کل عملکردهای روانی و فیزیکی انسان تاثیر دارد. زندانیان به دلیل عدم آزادی، محدودیت انتخاب و شرایط ناشی از آن و مشکلات بسیاری دیگر رنج می برند. علاوه بر اینکه محیط زندان خود موجب افسردگی می گردد، متغییرهای دیگری نیز بر شدت آن می افزایند، از جمله زندانیان متاهل به علت نگرانیها، دلواپسی ها و ذهنیتهای خاص نسبت به افراد تحت تکفل (خانواده) از مشکلات خلقی بیشتری در عذابند. هدف از تحقیق حاضر بررسی رابطه وضعیت تاهل با افسردگی زندانیان می باشد. بدین منظور، تحقیق مورد نظر بر روی گروه زندانیان (31 نفر متاهل و 31 نفر مجرد) که به صورت تصادفی ساده انتخاب شدند صورت گرفت . از هر دو گروه آزمون افسردگی بک که برای جامعه ایران هنجاریابی شده بود به عمل آمد، سپس نمرات هر دو گروه از طریق آزمون t برای گروههای مستقل مورد مقایسه قرار گرفت ، نتایج حاصله نشان داد میزان افسردگی زندانیان متاهل بیشتر از زندانیان مجرد می باشد. یافته های اضافی تحقیق با استفاده از رگرسیون بیانگر آن بود که خرده مقیاسهای گنهکاری، خودپنداره، خستگی پذیری و بی اشتهایی سبب معنادار شدن میزان افسردگی گروه متاهلین در مقایسه با مجردین شده بود.