ازدواج از نظر شیعه دو قسم است : -1 ازدواج دائم. -2 ازدواج موقت . تفاوت این دو ازدواج در اینست ، که در ازدواج موقت ، حتما باید مدت و مقدار مهریه مشخص گردد و بدون آندو و عقد باطل می شود، همچنین نفقه وارث نیز در آن واجب نیست . از نظر تمام مسلمین، ازدواج موقت در صدر اسلام جایز بوده است . زیرا در قرآن کریم آمده و سنت پیامبر (ص) نیز چنین بوده و در زمان خلافت ابوبکر و بخشی از خلافت عمر نیز مردم آنرا انجام می دادند، تا اینکه عمر آنرا نهی کرد. ایراداتی نیز بر این کار عمر وارد شد، زیرا نهی وی در واقع مخالف صریح با کتاب خدا و سنت پیامبر (ص) محسوب می شد. در نتیجه فقهاء اهل سنت ، در صدد توجیه آن برآمدند، برخی ادعاس نسخ آیه متعه را نمودند و برخی نهی عمر را، بیان نهی پیامبر (ص) دانستند و روایات ضد و نقیضی در این مورد ارائه کردند، که فقهاء شیعه با استفاده از آیات و روایات وارد در این زمینه، استدلالات سست و بی پایه آنان را رد نمودند. امروزه در ارتباط با ازدواج موقت دو گروه وجود دارند. یک گروه، مخالفین این ازدواج هستند، که معتقدند بعلت سوء استفاده هایی که افراد از آنان می نمایند، باید این ازدواج طرد و محکوم گردد. در حالیکه موافقین این ازدواج معتقدند، که این نوع ازدواج، برای کسانی که امکانات ازدواج دائم برایشان مهیا نیست ، می تواند راه مناسبی برای کنترل غرایز باشد. زیرا مسئولیتهای ازدواج دائم را ندارد و از طرفی آنها را نیز از فحشاء و مفاسد اجتماعی حفظ می نماید، زیرا عمده ترین علل فحشاء در جامعه، معمولا نیاز مالی یا نیاز جنسی و یا حتی نیاز روحی - عاطفی می باشد و اگر فردی بتواند هر یک از اینها را در ازدواج موقت بدست آورد، دیگر نباید به سراغ زنا و فحشاء برود، مگر کسیکه دچار هرزگی و بی بند و باری اخلاقی است . البته در جامعه کنونی ما، موانعی بر سر راه این ازدواج وجود دارد، از جمله بدبینی مردم نسبت به آن، بخاطر سوء استفاده هایی که در این مسئله صورت گرفته است که دولت می تواند با استفاده از آراء فقیهان و حقوقدانان کشور، راه حل مناسبی پیدا کند و مشکل بدبینی و مشکلات دیگر را برطرف سازد.