افزایش تقاضای محصولات کشاورزی و از طرف دیگر محدود بودن امکانات تولید در این بخش ما را وامی دارد تا به چگونگی بهره وری بیشتر و اتلاف کمتر منابع بیندیشیم. این ضرورت حتی تا آنجا پیشرفته که صرفا عملکرد بیشتر محصول بصورت مطلق مدنظر نیست ، بلکه نسبت عملکرد به مقدار آن پدیده مهمتری است . تعیین ترکیب بهینه تولید در این بخش ما را در رسیدن به این انتخاب یاری کرده، ترکیب تولیدی که متضمن حداقل اتلاف منابع باشد را به ما معرفی می کند. از طرف دیگر با تعیین مزیتهای نسبی ما را در سیاست قیمت گذاری جهت حصول اهداف حاضر با کمترین آثار منفی بر قیمت محصولات دیگر کمک می کند. سیستم برنامه ریزی خطی در تعیین ترکیب بهینه تولید، در شهرستان گنبدکاووس و مقایسه مناطق مختلف شهرستان جهت دسترسی به مزیت نسبی هر منطقه در تولید محصولات مختلف مورد استفاده قرار گرفته و با استفاده از قیمتهای سایه ای مدل، ارزشهای نهایی عوامل تولید محاسبه و هزینه فرصت محصولات نیز در مدل برآورده شده است . کل نتایج حاصله راهنمایی است برای سیاستگذاران بخش کشاورزی در جهت هدایت کشاورز به طرف تولید کالایی خاص ، بگونه ای که با کمترین اثر بر روی رفاه اجتماعی همراه باشد.