به منظور بررسی اثرات استفاده از تفاله سیب در تغذیه عملی گاو، تعداد 18 راس جوانه نر هلشتاین در یک طرح کاملا تصادفی با 3 تیمار و 6 تکرار مورد آزمایش قرار گرفتند. طول کل دوره 134 روزه آزمایش به یک دوره تطبیق 14 روزه و 4 دوره اصلی 30 روزه تقسیم گردید. مواد خوراکی شامل کاه جو، سیلوی ذرت ، تفاله چغندرقند، تفاله سیب ، جو، کنجاله، پنبه، سبوس ، آهک ، نمک و مکمل معدنی و ویتامین بودند که بصورت جیره کامل تهیه و تغذیه شدند. احتیاجات غذایی دامها از جداول nrc استخراج گردیدند ولی ترکیبات شیمیایی مواد خوراکی در آزمایشگاه اندازه گیری شدند. تفاله سیب در جیره ها به مقدار 0، 50، 100 درصد ماده خشک جایگزین تفاله چغندرقند شدند. نمک ، آب و غذا در طول دوره آزمایش بصورت آزاد در اختیار جوانه قرار داشت . توزین خوراک مصرفی در هر روز و وزن کشی دامها در پایان هر دوره صورت گرفت . آزمایشات قابلیت هضم به دو روش مستقیم و با استفاده از معرف لیگینین و آزمایشگاهی با استفاده از روش پپسین - سلولاز انجام گرفت . تعیین ترکیب لاشه از طریق تزریق اوره در پایان آزمایش به سیاهرگ وداج گوساله ها صورت گرفت . نتایج حاصل از آزمایشات نشان داد که جایگزین کامل تفاله چغندرقند باعث کاهش اضافه وزن روزانه گردید ولی تاثیری در خوراک مصرف گوساله ها نداشت . قابلیت هضم کلیه مواد مغذی در روش اندیکاتور بجز چربی خام در هنگام جایگزین 50 یا 100 درصد تفاله سیب با تفاله چغندرقند کاهش یافت . در روش پپسین - سلولاز تنها ارزش هضمی معنی دار گردید و قابلیت هضم ماده خشک و ماده آلی تاثیر معنی داری را نشان ندادند. استفاده از تفاله سیب هیچگونه اثر معنی داری را در مقدار آب و چربی بدن و دنده های 9، 10، 11 و همچنین دنده 12 نداشت . در بررسیهای اقتصادی جایگزین تفاله سیب با تفاله چغندرقند قیمت هر کیلوگرم جیره به مقدار 12/3 درصد کاهش یافت . همچنین هزینه تولید گوشت نیز به مقدار ناچیزی پایین آمد. استفاده از تفاله سیب می تواند علاوه بر جلوگیری از به هدر رفتن این ماده خوراکی، باعث کاهش مصرف مواد غذایی دیگر و همچنین ایجاد تنوع غذایی بیشتر در دامهای مختلف از جمله جوانه های پرواری گردد.