به منظور بررسی کاهش اسیدهای آمینه مصنوعی در جیره کم پروتئین مکمل شده با اسیدهای آمینه مصنوعی، آزمایشی با استفاده از 240 قطعه جوجه گوشتی یکروزه، در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی انجام گرفت . این آزمایش شامل 5 تیمار بود و به هر تیمار 6 تکرار اختصاص یافت . سطح پروتئین مورد استفاده 14/5 تا 16 درصد زیر سطح توصیه شده توسط انجمن ملی تحقیقات (1994) بود که با استفاده از متیونین و لیزین مصنوعی، سطح اسیدهای آمینه ضروری، به حد مطلوب رسانده شد. با کاهش اسیدهای آمینه مصنوعی در جیره کم پروتئین، احتیاجات اسیدهای آمینه گوگرددار و لیزین نیز حدود 2 تا 6 درصد کاهش یافت . جیره های هر مرحله پرورش ایزوکالریک بودند. جوجه ها، جیره های آزمایشی را از سن یک روزگی تا سن 56 روزگی دریافت کردند. با کاهش پروتئین و اسیدهای آمینه مصنوعی، مصرفغذا (در دوره صفرتا 3 هفتگی) و اضافه وزن (در هر سه دوره) کاهش یافت و ضریب تبدیل (در هر سه دوره) افزایش یافت . وزن نهایی جوجه ها، اگر چه کاهش یافت ولی تفاوت معنی داری مشاهده نشد. هزینه غذا به ازای هر کیلوگرم اضافه وزن با کاهش پروتئین و اسیدهای آمینه مصنوعی، کاهش یافت . در هر سه آزمایش توازن نیتروژن که در هر سه دوره مختلف انجام شد، کاهش پروتئین موجب کاهش توازن نیتروژن شد و کاهش اسیدهای آمینه مصنوعی کاهش آنرا شدیدتر کرد. مصرف انرژی قابل متابولیسم ظاهری و تصحیح شده برای نیتروژن در دوره صفر تا 3 هفتگی با کاهش پروتئین و اسیدهای آمینه کاهش یافت و در دوره های 3 تا 6 و 6 تا 8 هفتگی افزایش یافت . کاهش پروتئین وزن و درصد لاشه و درصد سینه را در 56 روزگی کاهش داد و موجب افزایش چربی حفره بطنی شد و کاهش اسیدهای آمینه مصنوعی شدت کاهش یا افزایش آنها را بیشتر کرد.