فولاد ابزار کم آلیاژ 70cr2 بعلت دارا بودن ویژگیهایی نظیر شکل پذیری مناسب در حالت گرم و سختی پذیری بالا می تواند انتخاب مناسبی برای بکارگیری در شرایط سایشی باشد. یکی از مصارف این فولاد، ساخت گلوله های آسیا است که به دو روش آهنگری و نورد تولید می گردد. در آسیاهای گلوله ای، در اثر حرکت نسبی و برخوردهای ایجاد شده بین مواد کانی و گلوله ها، سطح آنها دچار سایش و شکست می شود. در حال حاضر سالانه چندین هزار تن گلوله آسیا در دنیا مصرف می شود و هزینه بر بودن آنها باعث گردیده تا این مرحله بعنوان گرانترین مرحله تغلیظ و استخراج کانیها شناخته شود. در این پژوهش با افزودن دو عنصر مولیبدن و وانادیم به فولاد 70cr2 رفتار سایشی گلوله ها در مناطق سطحی و میانی با گلوله مرسوم مقایسه گردید و مقاومت سایش گلوله ها در اثر ضربه های مکرر نیز اندازه گیری شد. همچنین تاثیر وانادیم و مولیبدن بر سرعت اکسیداسیون مواد اولیه در حین گرمکاری مورد بررسی قرار گرفت . نتایج حاصل از این تحقیق نشان می دهد که افزودن مولیبدن موجب افزایش عمق سختی و مقاومت سایشی گلوله ها در کلیه مناطق می گردد ولی اضافه نمودن همزمان مولیبدن و وانادیم فقط عمق سختی را افزایش داده و مقاومت سایشی سطح گلوله ها در این حالت از گلوله مرسوم نیز کمتر می باشد و فقط در مناطق مرکزی تا نصف شعاع، مقاومت سایشی بالاتر از گلوله های مرسوم است . مقاومت سایشی در اثر ضربه های مکرر نیز با حضور عناصر مولیبدن و وانادیم کاهش یافته ولی با این وجود مقدار کاهش وزن در اثر ضربه برای گلوله های مرسوم و محتوی مولیبدن - وانادیم در حد قابل قبولی حفظ شده است . نتایج بررسیهای اکسیداسیون نیز نشان می دهد که افزودن مولیبدن، سرعت اکسیداسیون را کاهش داده ولی عمق نواحی دکربوره شده و میزان اکسیداسیون داخلی با حضور این عنصر تغییر محسوسی نکرده است .