سندرم نفروتیک یک حالت بالینی است که با پروتئین اوری شدید و آلبومین پائین، همراه با ادم، کلسترول بالا و هایپرلپیدمی مشخص می شود که بر دو نوع اولیه و ثانویه می باشد. تظاهرات بالینی آن عبارتند از: ادم - اختلالات گوارشی - اختلالات تنفسی - هایپولمی - عفونتهای باکتریال و ویرال - ترومبوز - کاهش پروتئین - نارسایی کلیوی می باشد. یافته های آزمایشگاهی شامل پروتئینوری - هایپرلیپیدمی - هایپر کلسترولیما و کراتینین بالا می باشد. اختلالات همراه با سندرم نفروتیک و کلاسهای i و ii و mhciii دیده شده است . ولی تا کنون تاثیر نسبت فامیلی در این بیماری مطالعه نشده است بنابراین چنین مطالعه ای ضرورت داشته است . هدف مطالعه بررسی میزان نسبت فامیلی والدین اطفال مبتلا به سندرم نفروتیک بستری شده در مرکز آموزشی - درمانی رازی کرمانشاه از سال 1370-76 بود. که به صورت یک مطالعه مقطعی بر روی پرونده های بیمارانی که بدلیل ابتلاء به سندرم نفروتیک در طی سالهای 1370-76 در بیمارستان رازی بستری شده اند و مقایسه آن با گروه کنترل (که از بین اطفال بدون ابتلاء به سندرم نفروتیک و ساکن کرمانشاه انتخاب شده بودند) بانجام رسیده است و این نتایج حاصل شد: تعداد کل بیماران بستری شده بدلیل ابتلاء به سندرم نفروتیک در طی سالهای 1370-76، 237 مورد بوده است که از این میان تعداد 157 مورد در پرونده بستری شان نسبت فامیلی قید شده بود و 80 مورد باقی مانده اشاره ای به نسبت فامیلی نشده بود که از 157 مورد ذکر شده در 57 مورد نسبت فامیلی مثبت وجود داشت و در 100 مورد باقیمانده نسبت فامیلی منفی بود. در گروه کنترل تعداد کل موارد بررسی شده 160 مورد بود که از این میان در 61 مورد نسبت فامیلی وجود داشت و در 99 مورد نسبت فامیلی وجود نداشت . این بررسی نشان می دهد که در ابتلا به سندرم نفروتیک نسبت فامیلی نمی تواند بعنوان یک عامل خطر مطرح گردد.