گلوکوم یک سندرم می باشد که با افزایش فشار داخل چشمی، کاپینگ عصب اپتیک و نقص میدان بینایی مشخص می شود. این سندرم یکی از شایعترین علل قابل پیشگیری کوری در دنیا می باشد. شایعترین نوع گلوکوم در بالغین گلوکوم اولیه زاویه باز می باشد ک یک بیماری بدون علامت است که سیر تدریجی داشته و باعث آسیب عصب اپتیک و در نهایت اختلال بینایی می شود. سالانه 5500 نفر از مردم آمریکا به دلیل گلوکوم از نظر قانونی کور می شوند. طبق آمار اطلاعاتی، هزینه های بهداشتی که مستقیما برای گلوکوم صرف می شود متجاوز از 440 میلیون دلار در سال می باشد و نیز 1.3 میلیون دلار به دلیل کاهش کارایی افراد از دست می رود. بنابراین گلوکوم یک مشکل بهداشتی و مهم جوامع می باشد و درمان آن از نظر اقتصادی و اجتماعی حائز اهمیت است . امروزه با روشهای درمانی این بیماری تقریبا قابل کنترل است . سه روش مهم درمانی این بیماری شامل: درمان طبی - لیزر و روش جراحی می باشد. در اکثر موارد بیماری با درمان طبی به تنهایی کنترل نشده و استفاده از روشهای درمانی دیگر ضرورت می یابد. در این پایان نامه طی یک مطالعه گذشته نگر، اثرات آرگون لیزر ترابکولوپلاستی (alt) روی بیماران مبتلا به گلوکوم اولیه زاویه باز در بخش چشم بیمارستان امام خمینی کرمانشاه در فاصله سالهای 74-75 بررسی شده است . روش و مواد: در فاصله سالهای 74-75 در بیمارستان امام خمینی کرمانشاه 24 بیمار مبتلا به گلوکوم اولیه زاویه باز به شکل سرپایی تحت عمل alt قرار گرفته اند. که از این تعداد، 3 بیمار به دلیل عدم مراجعات بعدی حذف گردیده و پرونده های 21 بیمار (30 چشم) از نظر متغیرهای سن - جنس ، سابقه بیماریهای سیستمیک خاص - بیماریهای چشمی - جراحی چشمی و مصرف داروهای آنتی گلوکوم و معاینات انجام شده بررسی شد. alt انجام شده برای هر بیمار از نوع argon (all) بوده و طی 2 جلسه به فاصله 3 هفته انجام شده. سایزاسپات 50 میکرون و مدت زمان آن 0.1 ثانیه بوده. قدرت آن از 600 تا 900 میلی وات متغیر بوده پس از انجام alt بیماران 2 تا 4 ساعت بعد، 1 هفته، 6 هفته تا 8 هفته، 3 ماه و 6 ماه بعد ویزیت شده و از نظر va و iop و وضعیت دیسک اپتیک پیگیری شدند. بحث و نتیجه گیری: فشار داخل چشمی (iop) بیماران پس از عمل بطور قابل ملاحظه ای کاهش یافت . va بیماران قبل و بعد از عمل تغییر قابل ملاحظه ای نداشت ه البته با توجه به اینکه 80 درصد بیماران همزمان با گلوکوم مبتلا به کاتاراکت هم بودند این موضوع از ارزش alt در درمان گلوکوم نخواهد کاست . وضعیت دیسک اپیتک در همه بیماران stable بوده و از نظر تغییرات گولوکوماتوزی دیسک در طی مدت پیگیری هیچ پیشرفتی نداشته و سرانجام از 30 چشم alt شده تنها 5 چشم (3 بیمار) به دلیل بالا باقی ماندن iop احتیاج به ترابکولکتومی پیدا کردند و در 25 چشم دیگر iop در حد قابل قبول نرمال باقی ماند. بطور کلی alp به عنوان یک روش درمانی بسیار خوب در صورت شکست درمان طبی و قبل از انجام عمل جراحی توصیه می شود. بخصوص در بیماران در آنها شدیدتر است ، alt روش بسیار مناسبی است . alt روش درمانی مفید و با عوارض کم می باشد که در صورت استفاده درست و مناسب و بجا از آن، می توان از یک جراحی داخل چشمی (ترابکولکتومی) جلوگیری کرد.