هدف از این پژوهش ، بررسی همزمان هپارین و استرپتوکیناز و مقایسه آن با stk به تنهای در بیماران دچار ami، طی بستری کوتاه مدت بیمارستانی بود. در این مطالعه که بصورت کارآزمایی بالینی (randomised clinical trial) انجام شد، 100 بیمار مبتلا به ami بعنوان گروه تست تحت تجویز هپارین به اضافه stk قرار گرفتند و از جهت علایم بالینی، آزمایشگاهی و اکوکاردیوگرافی با 100 بیمار گروه کنترل که تنها دریافت کننده stk بودند مقایسه شدند. سپس نتایج از طریق آزمون آماری کای دو (k2) آنالیز شد. نتیجه گیری کلی به این صورت بود که بیماران دریافت کننده هپارین (گروه تست) بشکل معنی داری بیشتر از گروه کنترل دچار مجموعه عوارض شدند. مورتالیتی در دو گروه یکسان بود و از نظر پارامتری دیگر از جمله بروز یک به یک عوارض ، انفارکتوس مجدد (reinfarction) و بروز نارسایی قلبی اکر چه تفاوت هایی مشاهده گردید اما با داده های فوق از نظر آماری معنی دار نبود.