رساله حاضر که پژوهشی پیرامون یکی از موضوعات مورد علاقه هیدگر است متکی بر ترجمه انگلیسی آثار اوست . آثاری که در برگیرنده دیدگاههای هیدگر درباره زبان است و در آنها بیشتر از جاهای دیگر از این موضوع سخن گفته شده - بطور عمده کتاب های "در راه زبان" و "شعر، زبان، تفکر" پایه کار بوده است . و البته "هستی و زمان" - که شاه بیت تفکر اوست - و "مقدمه ای بر مقالات کوتاه دیگر، بهرحال، آنچه در پی می آید تفسیری است از دیدگاه هیدگر درباره زبان، و شاید این کار همانقدر هرمنوتیکی ترین فلیسوف است ، خود با متن وارد مکالمه و گفتگو می شد و می کوشید تا گوشش را بر آوای متن، و نیز متن هستی، بگشاید پیغام بگیرد و معنا بیافریند. هیدگر نه تنها خود بلکه همگان را به نگاه دوباره به گذشته و فهم تازه از اندیشه ها دعوت می کرد، فهمی براساس پیغامی که از متن شنیده می شود.