کارآیی و اثربخشی هر سازمان تا حد قابل ملاحظه ای به نحوه مدیریت و کاربرد صحیح و موثر منابع انسانی بستگی دارد. شناخت عوامل موثر بر رضایت شغلی کمک شایانی به مدیران در زمینه شناسایی نیازهای مختلف کارکنان و در نتیجه آگاهی از رضایت یا عدم رضایت آنها می نماید که مقصود همان بررسی عوامل محرک درونی فرد است که به موجب آن فرد وادار به انجام کار یا رفتاری می گردد که جهت دار و در راستای افزایش کارآیی او و در نهایت اثربخشی سازمان خواهد بود. موضوع زمانی بارز می شود که در تشخیص این نیازها بین مدیران سازمان و کارکنان تفاوت بوجود آید. چه بسا مدیران حداکثر تلاش خود را برای برآورده نمودن نیازهای کارکنان بعمل می آوردند اما باز هم کارکنان ناراضی هستند. این مسئله از آنجا ناشی می شود که بنظر می رسد غالبا میان آنچه که مدیران می پندارند سبب ایجاد رضایت شغلی کارکنان می شود و آنچه کارکنان می پندارند موجب رضایت آنها می شود تفاوت وجود دارد. در این تحقیق سعی بعمل آمده که موضوع فوق به نحوه مقتضی و با روشها و اسلوب علمی مورد بررسی و کنکاش قرار گیرد و با این هدف "مقایسه نگرش مدیران و معلمان سازمان آموزش و پرورش استثنایی مشهد نسبت به عوامل موثر در رضایت شغلی" را مورد پژوهش قرار دادیم.