شرط تحقق برنامه های مربوط به توسعه در یک ناحیه، ارزیابی و شناسایی دقیق شرایط و امکانات بالقوه و بالفعلی آن ناحیه است . براساس این شناسایی خواهیم توانست راههای مطلوب استفاده از قابلیت ها و توانها را پیدا نموده و با عمل به آنها، ناحیه را در مسیر توسعه قرار دهیم. دهستان پیوه ژن از توابع بخش احمدآباد شهرستان مشهد با توجه به ویژگیهای چون دشت دیزباد در غرب آن و رونق دامداری و صنایع دستی (قالیبافی) و همچنین موقعیت ارتباطی مناسبی که در حدفاصل شهرهای عمده استان (مشهد، نیشابور و تربت حیدریه) دارد از امکانات بالقوه مناسبی در زمینه های کشاورزی و صنعت و خدمات برخوردار است . در این پایان نامه با بررسی ویژگیهای زبیعی، انسانی و اقتصادی و امکانات موجود دهستان مشخص گردید به دلیل وجود تنگناها و مشکلات در این بخشها از امکانات موجود به طور کامل استفاده نشده و نمی شود. این امر مسایلی چون بیکاری و عدم اشتغال مفید برای نیروی جوان و فعال دهستان و کمی درآمد حاصل از فعالیتها را بوجود آورده، که از پیامدهای آن مهاجرت مستمر نیروی فعال و جوان از سطح روستاها به خارج از دهستان است . بر همین اساس پس از بررسی وضع موجود و شناسایی مشکلات و تنگناها، حتی الامکان راهبردها و پیشنهاداتی عملی برای موقعیت بخشیدن به فعالیتهای هر یک از بخشهای اقتصادی در دهستان ارائه شده تا بدینطریق زمینه اشتغال و درآم د بیشتری فراهم آید و در نتیجه دهستان در مسیر توسعه قرار گیرد. در این راستا با مقایسه بخشهای اقتصادی از نظر اشتغال و درآمد و درک اهمیت فعالیتهای بخش کشاورزی در انی زمینه، مهمترین محورهای توسعه دهستان توجه به فعالیتهای این بخش همراه با آینده نگری در مورد سایر فعالیتها بویژه اشتغال در واحدهای صنعتی شهر جدید بینالود در صورت تحقق آن، می باشد.