تاثیر عوامل آب و هوایی بر مجتمع های زیستی یکی از مقوله های کاربردی علم اقلیم شناسی است . که در چند دهه اخیر مورد توجه شهرسازان و برنامه ریزان قرار گرفته است . این بخش از مطالعات به دلیل گرانی انرژی در دنیا اهمیت زیادی یافته است . و طراحان به کمک اقلیم شناسان سعی در استفاده از حداکثر امکانات اقلیمی هر منطقه جهت ارتقای سطح کیفی زندگی و آسایش در فضاهای مسکونی و فراهم ساختن فضاهای مطلوی و بهینه از نظر مصرف انرژی، دارند. هدف این مطالعه که با استفاده از آمار و اطلاعات هواشناسی ایستگاه سینوپتیک شهر رامسر انجام پذیرفت . در مرحله اول شناخت عوامل آب و هوایی حاکم بر منطقه و آشنایی با پتانسیل های اقلیمی و در درجه دوم، بکارگیری این عوامل جهت طراحی و برنامه ریزی مجتمع های زیستی در منطقه بود. که مشخص گردید در رامسر 4 ماه از سال شرایط حرارتی هوا در گرمترین ساعات روز از منطقه آسایش خارج و در محدوده کارآیی تهویه طبیعی قرار می گیرد. در فصل زمستان شرایط حرارتی هوا در محدوده استفاده از سیستم های خورشیدی فعال و غیرفعال قرار می گیرد. که استفاده از سیستم های خورشیدی به خاطر ابری بودن هوا تنها می تواند بخشی از نیازهای حرارتی را تامین نماید و گرمایش مکانیکی در این فصل عمده ترین نیاز حرارتی ساختمان را تشکیل می دهد. اهداف طراحی اقلیمی در شهر رامسر به ترتیب اولویت به شرح زیر می باشد: -1 محافظت ساختمان در برابر بادهای سرد زمستانی در اتلاف حرارت -2 کاهش تاثیر بادهای سرد زمستانی در اتلاف حرارت -3 ایجاد کوران در فضاهای داخلی -4 بهره گیری از انرژی خورشیدی در گرمایش ساختمان -5 جلوگیری از افزایش رطوبت در فضاهای داخلی