یکی از مسائل مهم جامعه ما، مهاجرت بی ویه روستائیان به شهرهاست ، که عواقب بسیار ناپسندی از لحاظ اقتصادی، اجتماعی و سیاسی به دنبال دارد. تهی شدن روستاها از نیروی انسانی در وضع ثابت تکنولوژی، اقتصاد کشاورزی را که در پایه استقلال کشور است ، با رکود مواجه می نماید. انباشته شدن جمعیت در شهرها ضمن اضافه کردن بر تعداد مصرف کنندگان نیاز به منابع تولید، بخصوص تولیدات کشاورزی را نیز بالا می برد. بدین ترتیب مساله کمبود تولیدات کشاورزی رفته رفته با افزایش مهاجرت بیشتر می شود، و به دنبال آن وابستگی اقتصادی کشور افزایش می یابد. از سوی دیگر انباشته شدن جمعیت در شهرها مسائل خاص شهری و ناهنجاریهای اجتماعی را به صورت تصاعدی بالا می برد و بدون شک بر ساخت سیاسی جامعه نیز تاثیر می گذارد. پرداختن به علل مهاجرت و یافتن راه حل اساسی به منظور توازن نمودن حرکتهای جمعیتی بین شهر و روستا در صورتی امکان پذیر است که تحلیل صحیحی از مساله مهاجرت داشته باشیم. نظر ما بر این است که حرکتهای جمعیتی بدون یک برنامه ریزی جهت تخصیص صحیح نیروی انسانی هرگز متوازن نخواهد شد و جمعیت به طور صحیح توزیع نخواهد شد مگر آنکه امکانات به نحو متعادلی توزیع گردند. هدف از این تحقیق در این رساله، شناسایی عوامل ایجاد کننده مهاجرت در مبداء و مقصد و نیز ارائه روش به منظور کاهش روند مهاجرت می باشد.