هدف از پردازش داده های رقومی و طبقه بندی آنها شناسایی بهتر و تشخیص دقیقتر عوارض سطح زمین می باشد. اگر روشهای مناسبی برای طبقه بندی این داده ها بکار گرفته شوند رسیدن به این هدف سریعتر و مطمئن تر خواهد بود. در این پژوهش سعی شده تا با ترکیب مناسب باندهای سنجنده های tm و اسپات ، بهترین ترکیب باندی که کمترین میزان خطا و بیشترین میزان دقت طبقه بندی را دارد برگزدیده شودو بدین منظور پس از انطباق این داده ها در یک مجموعه داده ها و انتخاب مناطق آموزشی با استفاده از شاخص تفکیک پذیری دایوژرنس تبدیل یافته، بهترین باند و نیز ترکیبهای باندی از دو یا دوازده باندی انتخاب شدند. پس از انجام طبقه بندی بر روی این ترکیبهاب باندی به روش حداکثر احتمال، با استفاده از ماتریس خطای طبقه بندی، وزنهای مناسب برای هر کلاس تعیین شده و به عنوان احتمال اولیه نابرابر در سری بعدی طبقه بندی منظور گردید. سپس دقتهای بدست آمده مورد ارزیابی قرار گرفتند. برای ارزیابی دقت بندیهای انجام شده، دقت کلی و کاپای کلی طبقه بندیها بررسی شده و نقش احتمال اولیه نابرابر در افزایش دقت ارزیابی گردیده است . همچنین دقت در هر کلاس بطور مجزا تعیین و نقش مساحت کلاسها و تعداد باندهای استفاده شده در طبقه بندی در افزایش میزان دقت بررسی شده است و در پایان مناسبترین ترکیبهای باندی برای طبقه بندی هر کلاس و میزان دقت حاصله مشخص شده است . بدین ترتیب مشخص شده است که برای رسیدن به بیشترین میزان دقت کلی برای طبقه بندی منطقه مورد مطالعه، ترکیب هشت باندی 1 و 3 تا 9 با در نظر گرفتن احتمال اولیه نابرابر، مناسب می باشد. همچنین مشخص شده است که بیشترین دقت طبقه بندی کلاس کشاورزی در طبقه بندی ترکیب سه باندی 6 تا 8 با احتمال اولیه برابر، کلاس اراضی شور در طبقه بندی ترکیب یازده باندی 1 تا 11 با احتمال اولیه برابر، کلاس اراضی بایر در منطقه طبقه بندی ترکیب دو باندی 6 و 8 با احتمال اولیه نابرابر، کلاس گیاهان مردابی در طبقه بندی ترمیب چهار باندی 5 تا 8 با احتمال اولیه نابرابر، کلاس مرتع در طبقه بندی ترکیب ده باندی 1 تا 10 با احتمال اولیه نابرابر، کلاس آب در طبقه بندی ترکیب دو باندی 6 تا 8 با احتمال اولیه نابرابر و کلاس اراضی ساخته شده در طبقه بندی ترکیب 8 باندی 1 و 3 تا 9 با احتمال اولیه نابرابر حاصل می شود.