این رساله در چهار فصل مورد بررسی قرار گرفته شده است : در فصل اول پس از ذکر چگونگی پذیریش تشیع توسط ایرانیان وضعیت شیعیان امامیه به صورت مختصر در زمان حکومت های حاکم بر ایران تا آمدن مغولها بررسی شده است . فصل دوم به حمله مغول به سرزیمن ایران و پیامدهای سیاسی - اقتصادی و اجتماعی ناشی از این یورش و واکنش ایرانیان در برابر قوم جدید اختصاص یافته است . فصل سوم به اعتقادات و مذهب مغولها در زمان قاآنها و سپس عصر ایلخانان و پذیرش اسلام توسط مغولها و در این میان تاثیر اسلام بر اوضاع سیاسی و مذهبی ایران پرداخته شده است . در فصل چهارم به اصلی ترین قسمت تحقیق یعنی زمینه های گسترش تشیع در عصر ایلخانان پرداخته شده است ، زمینه هایی چون عدم وجود حکومتی قدرتمند مداقع اهل سنت بر اثر سقوط عباسیان، سقوط اسماعیلیان به عنوان مزاحمان و رقیبان اصلی شیعیان امامیه، فعالیت بسیار گسترده و نزدیکی علما و دانشمندان شیعی به مراکز قدرت پذیرش تشیع توسط تعدادی از حاکمان ایلخانی و امرای مغول، وجود پایگاههای شیعه نشین و در نهایت همگامی تشیع با تصوف برای رسیدن به اهداف اصلی خود.