این رساله پژوهشی است در احوال مردان برجسته و متفکر شیعه در دوران پرالتهاب فتنه و خاصه برجسته ترین متفکران شیعه در عصر ایخانان یعنی در فاصله سالهای 654-736 هجری. مطالب آن از دو بخش تشکیل شده. بخ نخست که در واقع مدخلی است برای ورود به دوران شکوفایی مذهب شیعه، شامل سه فصل می باشد که فصل نخست آن به وضعیت سیاسی اجتماعی ایران در عصر ایلخانان اختصاص یافته، فصل دوم به دین و مذهب و معتقدات ایلخانان و نحوه برخورد ایلخانان با مذاهب خاصه اسلام می پردازد و در فصل سوم به وضعیت شیعه در عصر ایلخانان و علل گرایش حاکمان مغولی به تشیع اشاره شده است . در بخش دوم این رساله به زندگی چند تن از برجسته ترین علمای شیعه پرداخته ایم از جمله آنها می توان به خواجه نصرالدین طوسی، علامه حلی، سدیدالدین حلی، فخرالمحققین، سید تاج الدین آوجی، سیدبن طاوس و... اشاره کرد.