این پژوهش جهت ارتقای کیفی آموزش گرافیک تلاش می کند. فناوری و ابزارآلات جدید به مثابه خدمتکاری باید در خدمت طراحان گرافیک قرار گیرد. فاصله ای که بین آموزش گرافیک آکادمیک و فضای گرافیک حرفه ای احساس می شود ، چیزی نیست جز همین ابزار و فناوری، چرا که این موضوع هنوز جایگاه واقعی خود را در دانشگاهها برای حضور پیدا نکرده، دانشجویان نیز از آموزش استفاده صحیح از این ابزار بی بهره اند. این پژوهش سعی در آشکار ساختن معایب فضای آموزشی رشته گرافیک داشته، در نهایت جهت رفع پاره ای از این مشکلات پیشنهاداتی ارائه داده است .