به طورکلی می توان نتیجه گیری کرد که آرامسازی زمینه ای را برای فراهم کردن شرایط مساعد تصویرسازی ایجاد می کند که متعاقب آن تصویرسازی با تسهیل ارتباطات عصب - عضله به مانند تمرین بدنی برای ورزشکار عمل می کند. با این تفاوت که در تمرین ذهنی درصد خطاها و اشتباهات را کاهش و ضریب اطمینان را با تصاویر مثبتی ایجاد می کند، افزایش می دهد و در نهایت تکنیک را در حد مطلوبتری تمرین می کند.