سابقه و هدف: مطالعه حاضر به منظور تعیین تاثیر یک دوره تمرین هوازی با و بدون مکمل دارچین بر ، tc، tg، hdl-c، ldl-c، ldl / hdl، tc / hdl بیماران دیابتی غیر وابسته به انسولین است. مواد و روش ها: آزمودنی ها به سه گروه، گروه شاهد (n = 12)، گروه تمرین هوازی (n = 12) و گروه تمرین هوازی + مصرف مکمل دارچین تقسیم شدندn = 12)). هر دو گروه تجربی به مدت 8 هفته و هر هفته 3 جلسه و در هر جلسه 60-45 دقیقه با 75-60% حداکثر ضربان قلب ذخیره تمرین هوازی انجام دادند. درصد چربی بدن، bmi، فشار خون و قند خون، tc، tg، hdl-c، ldl-c، ldl / hdl، tc / hdl قبل و بعد از دوره تمرین اندازه گیری شد. برای تجزیه و تحلیل داده ها از آزمون t-studentاستفاده شد.. یافته ها: این مطالعه نشان داد که fbs، tc، tg و tc / hdl از افراد در هر دو گروه تمرین به طور معنی داری کاهش یافت .(p <0/05) اگرچه، تمرین هوازی در گروه های تجربی به ترتیب باعث کاهش وافزایش، ldl-c وhdl-c شد، اما این تغییرات معنی دار نبود. نتیجه گیری: از نتایج این مطالعه می توان نتیجه گرفت که تعامل تمرین هوازی به همراه مصرف دارچین اثر مطلوب بر قند خون، کلسترول تام و تری گلیسیرید و در مردان مبتلا به دیابت نوع دو دارد.

بسمه تعالی مشخصات رساله/پایان نامه تحصیلی دانشجویان دانشگاه فردوسی مشهد عنوان پایان نامه: تأثیر چهار هفته تمرین هوازی و مقاومتی بر سطوح سرمی هورمون پاراتیروئید، آلکالین فسفاتاز، کلسیم و فسفر در دانشجویان پسر غیر ورزشکار نام نویسنده: روح اله بیابانی یونسی نام استاد راهنما: دکتر الهام حکاک دخت نام استاد مشاور: دکتر مهتاب معظمی دانشکده?تربیت بدنی و علوم ورزشی گرایش: فیزیولوژی ورزش رشته تحصیلی: تربیت بدنی و علوم ورزشی تاریخ تصویب: اسفند 1390 تاریخ دفاع: 29/6/1393 مقطع تحصیلی: کارشناسی ارشد ??? دکترا تعداد صفحات: 139 چکیده فارسی پایان نامه: سابقه و هدف: مطالعه حاضر به¬منظور تعیین تأثیر چهار هفته تمرین هوازی و مقاومتی بر سطوح سرمی هورمون پاراتیروئید، آلکالین فسفاتاز، کلسیم و فسفر در دانشجویان پسر غیر ورزشکار انجام گرفت. بدین منظور تعداد 29 نفر دانشجوی پسر غیر ورزشکار با دامنه سنی 20 تا 30 سال به سه گروه؛ شاهد، تمرین مقاومتی و تمرین هوازی تقسیم شدند، گروه شاهد شامل 10 نفر، گروه تمرین مقاومتی 10 نفر و گروه تمرین هوازی 9 نفر بودند. مواد و روش¬ها: دوگروه تجربی به¬صورت مجزا به¬مدت چهار هفته در دو برنامه تمرینی شرکت نمودند. برنامه تمرینی هوازی شامل؛ سه جلسه در هفته به مدت 30 تا 35 دقیقه و با شدت 60 تا 75 درصد حداکثر ضربان قلب ذخیره بود و برنامه تمرین مقاومتی شامل؛ سه جلسه در هفته به¬مدت 30 تا 35 دقیقه در هر جلسه شش حرکت، هر حرکت با سه ست و هشت تکرار با شدت 40 تا 60 درصد یک تکرار بیشینه بود. تجزیه و تحلیل داده¬ها با استفاده از نرم افزار آماری spss نسخه 21 انجام گرفت. یافته¬ها: این مطالعه نشان داد که چهار هفته تمرین هوازی و مقاومتی تغییرات معنی¬داری در سطوح سرمی هورمون پاراتیروئید، کلسیم و فسفر ایجاد نکرد. درحالی که سطح آلکالین فسفاتاز در گروه هوازی در دانشجویان غیر ورزشکار تغییرات معنی داری را نشان داد. نتیجه¬گیری: نتایج این مطالعه نشان دهنده عدم تغییرات معنی¬دار در سطوح سرمی هورمون پاراتیروئید، کلسیم و فسفر به دنبال چهار هفته تمرین هوازی و مقاومتی و افزایش معنی دار آلکالین فسفاتاز در گروه هوازی در دانشجویان پسر غیر ورزشکار بود و به نظر میرسـد کـه فعالیـت بـدنی مـنظم، مداوم و طو?نی با شدت متوسط به بالا بتواند بر شاخص های متابولیسـم اسـتخوان، کلسیم و فسفر تأثیر بگذارد و با کاهش بازسازی استخوان از تحلیل بیشتر بافت استخوان جلوگیری کند. واژه¬های کلیدی: تمرین هوازی، تمرین مقاومتی، پاراتیروئید، آلکالین فسفاتاز،کلسیم، فسفر، دانشجویان غیر ورزشکار امضای استاد راهنما: تاریخ:

مقدمه: یکی از درد هایی که برخی ورزشکاران در طول عمر خود تجربه می کنند درد پهلو می باشد. درد پهلو و یا درد زودگذر وریدی شکمی ناشی از تمرینات که اغلب از آن به عنوان استیچ یا تیر کشیدن پهلو یاد می شود، یک درد مزمن و رایج است که در هنگام دویدن ایجاد می شود و می تواند باعث ضعیف شدن عملکرد فرد در تمرینات شود. روش تحقیق: جامعه آماری تحقیق شامل دانشجویان پسر رشته تربیت و بدنی دانشگاه فردوسی مشهد با دامنه سنی 25- 18 سال و bmi بین 26- 18 کیلوگرم بر متر مربع می باشد. که از بین آنها پس از بررسی های صورت گرفته، تعداد 13 نفر مبتلا به درد پهلو و 13 نفر سالم به صورت هدفمند انتخاب شدند. به منظور مشخص کردن مدل سینماتیکی اندام های سیستم پایین تنه و اندام های فوقانی، تعداد 9 نشانگر غیر فعال، بر اساس مدل وینتر روی نیمه راست بدن و روی فرق سر، مهره هفتم گردنی، زائده ی آخرومی، خارخاصره قدامی فوقانی، برجستگی های تروکانتر بزرگ ران ، کندیل خارجی ران و زانو ، قوزک خارجی ، برجستگی پاشنه و انتهای استخوان پنج کف پایی نصب شد. سپس اطلاعات با استفاده از سه دوربین و توسط دستگاه motion simi ثبت شد. جهت تجزیه و تحلیل استنباطی داده ها ار آزمون t مستقل استفاده گردید و سطح معناداری (p?0/05) در نظر گرفته شد. یافته ها: نتایج تحقیق نشان می دهد که در جابه جایی عمودی بدن، زاویه گردن، زاویه تنه و زاویه مفصل ران بین دو گروه مبتلا به درد پهلو و سالم تفاوت معنی دار وجود دارد، در حالی که در زاویه مفصل زانو و مچ پا تفاوت معنی دار بین دو گروه مشاهده نشد. نتیجه گیری: بر اساس یافته های پژوهش می توان نتیجه گرفت که بیومکانیک دویدن می تواند یکی از عوامل موثر در بروز درد پهلو باشد.

مقدمه: دیسمنوره اولیه قاعدگی دردناک بدون وجود عوامل پاتولوژیک لگنی می باشد که 50 تا 90 در صد از دختران نوجوان، جوان و زنان را درگیر کرده است. این مطالعه با هدف بررسی اثر هشت هفته تمرین هوازی بر روی سطوح پروستاگلاندین f2α و نیم رخ لیپیدی در دختران نوجوان غیرفعال انجام گرفت. روش کار: این مطالعه از نوع نیمه تجربی بود. آزمودنی ها شامل 20 دختران نوجوان 14 تا 17 ساله شهر مشهد بودند که پس از تشخیص دیسمنوره اولیه به دو گروه کنترل و تجربی تقسیم شدند.گروه تجربی در برنامه تمرین ورزشی هوازی هشت هفته ای، سه جلسه در هفته شرکت نمودند. شدت درد دیسمنوره، شاخص های لیپیدی خون و پروستاگلاندین f2α سرم آزمودنی ها قبل و پس از هشت هفته ارزیابی گردیدند. برای تجزیه و تحلیل داده¬ها از نرم¬افزار spss 19و آزمون های شاپیرو-ویلک، t مستقل و وابسته، ویلکاکسون و یوی من ویتنی، ضریب همبستگی پیرسون و اسپیرمن با سطح معنی داری 0/05> p استفاده شد. یافته ها: نتایج نشان داد که تمرین هوازی به طور معنی داری شدت درد دیسمنوره اولیه را در گروه تجربی هم در مقایسه با گروه کنترل، هم در نتایج درون گروهی کاهش داده است. همچنین میزان hdl-c سرم در نتایج بین دو گروه افزایش معنی داری نشان داده است، اما در سطوح ldl-c، تری گلیسیرید، کلسترول و پروستاگلاندین f2α خون تغییرات معنی داری روی نداده است. نتیجه گیری: به نظر می رسد هشت هفته تمرین هوازی به عنوان یک روش درمانی و پیشگیرانه در کاهش شدت درد دیسمنوره موثر باشد، اما کاهش در شدت درد آن احتمالاً مستقل از تغییرات پروستاگلاندین f2α سرم و شاخص های لیپیدی خون باشد.

مقدمه: از آنجائیکه بعضی از دانشجویان تربیت بدنی در طول تحصیل خود بیشتر از سایرین دچار آسیب دیدگی می شوند، در این تحقیق بر آن شدیم تا به بررسی بعضی ریسک فاکتورهای موثر در بروز صدمات مکرر را بررسی کنیم. لذا هدف از تحقیق حاضر مقایسه تعادل، دامنه حرکتی و انعطاف پذیری عضلات در افراد با و بدون صدمات مکرر می باشد. مواد و روش ها: از بین دانشجویان تربیت بدنی، افرادی را که بیش از دو ترم در دانشگاه مشغول به تحصیل بودند انتخاب شدند و توسط توسط چک لیست ثبت آسیب های گذشته نگر، تعداد و نوع و نواحی آسیب دیده آنها ثبت شد. با توجه به این پرسشنامه افراد در دو گروه قرار گرفتند. دانشجویانی که در هر ترم حداقل یک آسیب دیدگی داشتند (گروه با آسیب مکرر) و دانشجویانی که اصلا آسیب ندیده بودند (گروه بدون آسیب) گروه باآسیب مکرر با میانگین قد78/4 ± 82/162، وزن24/7 ± 34/57 و bmi برابر با49/2 ±70/21 وگروه بدون آسیب با میانگین قد 11/6± 14/163، وزن 88/5 ± 94/57 و میانگین bmi برابر با 77/1 ± 88/21 بودند. سپس متغیرهای تحقیق اندازه گیری شد. برای اندازه گیری دامنه حرکتی، انعطاف پذیری عضلات و تعادل ایستا به ترتیب از گونیامتر، تست های عضلانی و دستگاه بایودکس و برنامه postural stability6 استفاده شد. از روشهای آماری خی دو و تی تست مستقل برای تجزیه تحلیل آماری استفاده شد و نتایج زیر بدست آمد. نتایج: بر اساس یافته های این تحقیق، در دامنه حرکتی شانه، آرنج و زانو تفاوت معنی داری بین دو گروه با و بدون آسیب مکرر مشاهده شد (05/0 p<) در حالیکه در مفاصل ران و مچ پا تفاوت معناداری بین دو گروه مشاهده نشد (05/0 p>) . بعلاوه در انعطاف پذیری کمربند شانه ای و تنه تفاوت معنی داری بین گروه ها مشاهده شد(05/0 p< ) در حالیکه در انعطاف پذیری کمربندلگنی تفاوت معناداری مشاهده نشد(05/0 p>). در تعادل نیز بین دو گروه با و بدون آسیب تفاوت معناداری مشاهده نشد((05/0 p>). نتیجه گیری: بنابر نتایج تحقیق حاضر میتوان نتیجه گرفت که ممکن است کاهش انعطاف پذیری و دامنه حرکتی فاکتورهای موثری در بروز صدمات مکرر باشند. بنابراین با تاکید بیشتر بر افزایش انعطاف پذیری و دامنه حرکتی در افرادی که زیاد دچار آسیب دیدگی می شوند، شاید بتوان از بروز صدمات مکرر پیشگیری نمود.

هدف از تحقیق حاضر بررسی میزان دو نوع اضطراب بین ورزشکاران تیم ملی و ورزشکاران خارجی شرکت کننده در مسابقات جام ورزش و ملتها است که در طول یک هفته به رقابت پرداخته اند. نتایج بدست آمده از تحقیق حاضر عبارتند از: 1 - بین اضطراب صفتی رقابتی کلیه تیمهای شرکت کننده اختلاف معنی دار آماری وجود دارد. 2 - بین اضطراب شناختی کلیه تیمهای شرکت کننده اختلاف معنی دار آماری وجود دارد. 3 - بین اضطراب بدنی کلیه تیمهای شرکت کننده اختلاف معنی دار آماری وجود ندارد. 4 - بین اعتماد به نفس کلیه تیمهای شرکت کننده اختلاف معنی دار آماری وجود ندارد.