سرطان سرویکس به عنوان یکی از بدخیمی های رایج دستگاه تناسلی زنان است و درصد بالایی از زنان در کشورهای در حال پیشرفت به آن مبتلا هستند. ویروس های پاپیلومای انسانی پر خطر مخصوصا نوع 16 ، با تولید انکوپروتئین های e6 و e7 قادر به سرطانی کردن سلول های ناحیه دهانه رحم هستند. ویروس پاپیلومای انسانی وقتی با عوامل خطر دیگری از جمله مصرف دخانیات، مصرف قرص های ضد بارداری، ازدواج در سنین پایین و ... همراه باشد شانس ابتلا به سرطان دهانه رحم را در فرد بالا می برد. مطالعه حاضر در نظر دارد میزان شیوع hpv16را در زنان ایرانی را تشخیص دهد. مواد و روش ها: 69 مورد بلوک پارافینی بر اساس نتایج پاتولوژی شامل موارد سرطان سرویکس از بخش پاتولوژی بیمارستان های امام خمینی، میرزاکوچک خان و پارس تهران جمع آوری و جهت استخراج dna و شناسایی hpv16 ، با استفاده از روش pcr مورد بررسی قرار گرفتند. نتایج: از 69 مورد نمونه با استفاده از پرایمر اختصاصی hpv16e7، 35 مورد (51%) آلوده به ویروس hpv16 بودند. اکثر خانم های مبتلا به سرطان سرویکس در گروه سنی 41-50 ، مصرف کنندگان قرص ضد بارداری و سن ازدواج کمتر از 18 سال بودند. نتیجه گیری: نتایج حاصله نشان داد hpv16 به عنوان مهم ترین ژنوتیپ در ایجاد سرطان سرویکس در ایران است که در برنامه های واکسیناسیون باید مورد توجه قرار گیرد. به علاوه غربالگری ویروس پاپیلومای انسانی مخصوصا تیپ 16 در تمامی موارد سرطان گردن رحم به روش pcr قابل توصیه می باشد.

اسینتوباکتربومانی یک پاتوژن فرصت طلب در ارتباط با عفونت های بیمارستانی مثل باکتریمی، عفونت مجاری ادراری، و پنومونی کسب شده از ونتیلاتور بوده وگونه اسینتوباکتر بومانی علت اصلی عفونت به خصوص در بیماران بستری در بخش مراقبت های ویژه می باشد. هدف از این مطالعه ارزیابی مقاومت انتی بیوتیکی ایزوله های اسینتوباکتربومانی جمع اوری شده از بخش های مختلف بیمارستان های شهرتهران می باشد. روش اجرای پژوهش: 72 ایزوله اسینتو باکتر بومانی از بخش های مختلف سه بیمارستان مطهری، امام خمینی و مصطفی خمینی شهرتهران به صورت دوره ای 8 ماهه در سال 92-93 جمع اوری شده و مقاومت ایزوله ها نسبت به پنج گروه انتی بوتیکی: گلیکوپپتیدها (ونکومایسین)، مونوباکتام (ازترونام)، ماکرولید (کلاریترومایسین)، تتراسیکلین (داکسی سیکلین)، فلوروکوئینولون (سیپروفلوکساسین) به روش دیسک اگار دیفیوژن ارزیابی گردید و رابطه مقاومت ایزوله ها و بخش های مربوطه نیز مورد انالیز قرارگرفت. یافته ها: %57 ایزوله ها به داکسی سیکلین حساس یوده و100% به کلاریترومایسین ، ازترونام، ونکومایسین، و سیپروفلوکساسین مقاومت نشان دادند. بین حساسیت اسینتوباکترهای جداشده ازبخش سوختگی و داکسی سیکلین ارتباط معناداری وجود داشت. ایزوله ها به کلاریترومایسین، آزترونام، ونکومایسین و سیپروفلوکساسین مقاوم بوده و نسبت به داکسی سیکلین حساسیت داشتند.

ظهور گونه های باکتریهای مقاوم به چند درمان در بیمارستان ها به ویژه در بخش مراقبت های ویژه یک چالش بزرگ برای سیستم های بهداشت در سراسر جهان ایجاد کرده است. بنابر این پژوهشگران کوشیده اند تا استراتژی های جدیدی را برای مقابله با این گونه های به شدت مقاوم به کار گیرند. نانوذرات فلزات از جمله این سلاح های جدید هستند که خواص آنتی باکتریال امید وار کننده ای از خود بروز داده اند. هدف این مطالعه بررسی آثار ضد باکتریال نانو ذرات روی در غلظتهای مختلف برروی گونه های به شدت مقاوم آسینتو باکتر بومانی و مقایسه اثر آن با سایر آنتی بیوتیک ها و ضدعفونی کننده ها بوده است. روش اجرای پژوهش: 30 نمونه آسینتوباکتر بومانی از نمونه خلط بیماران در تهران ایزوله شد. روش انتشار دیسک به منظور بررسی حساسیت بر علیه آنتی بیوتیک های مختلف استفاده شد. قطر هاله عدم رشد بعد از 24 ساعت انکوباسیون اندازه گیری شد. یافته ها و نوآوری ها : میانگین قطر هاله عدم رشد در حداکثر غلظت اکسید روی 4000 ppm بیشتر از این میانگین در ایمی پنم بود. که این اختلاف از نظر آماری معنی دار بود . (p < 0.001)میانگین ناحیه عدم رشد هم چنین به شدت به غلظت نانوذره روی وابسته بود و در غلظت های بالا تر بیشتر بود. ( p< 0.001). میانگین هاله عدم رشد حتی در حداکثر غلظت اکسید روی از کلستین و دکونکس سولارسپت رقیق نشده کمتر بود. نتیجه گیری: نانوذرات روی دارای خاصیت ضد باکتریال بر علیه آسینتوباکتر بومانی می باشد و این اثر به شدت به غلظت نانوذره روی وابسته است. با این وجود خاصیت آنتی باکتریال نانوذره روی از میزان مشاهده شده برای کلستین و دکونکس سولارسپت رقیق نشده کمتر بود.

سابقه و هدف: در پی ایجاد مقاومت میکروبی در برابر عوامل ضدمیکروبی شیمیایی، اخیرا اثرات نانوذرات و فعالیت ضد میکروبی آن ها مورد توجه ویژه قرار گرفته است. مطالعه اخیر با هدف بررسی فعالیت ضدمیکروبی نانوذرات نقره و اکسیدروی، علیه دو باکتری مهم و مسئول در عفونت های بیمارستانی شامل کلبسیلا پنومونیه و اشریشیاکولی انجام شده است. مواد و روش ها: محلولی از نانوذرات در غلظت های مختلف (4000ppm تا 250ppm) به صورت سریال تهیه شد، سپس روش انتشار از دیسک انجام شد. قطر هاله عدم رشد، بعد از 24 ساعت انکوباسیون و مواجهه باکتری های مورد مطالعه ما با نانوذرات، اندازه گیری شد. قطر هاله عدم رشد، بر اساس غلظت و نوع باکتری ها مقایسه شد. یافته ها: نانو ذرات اکسید روی دارای قطر هاله ی عدم رشد 83/13 میلیمتر در بیشترین غلظت و16/8 میلی متردر کمترین غلظت برای باکتری کلبسیلا پنومونیه بود. همچنین نانوذرات نقره دارای قطر هاله ی عدم رشد 00/17 میلی متر در بیشترین غلظت و 16/8 میلی متر در کمترین غلظت برای این باکتری بود. در مورد باکتری اشریشیاکولی، نانو ذرات اکسید روی دارای قطر هاله ی عدم رشد 00/13 و 33/8 میلیمتر به ترتیب در بیشترین و کمترین غلظت بود. اما نانوذرات نقره هاله ی عدم رشدی بر روی اشریشیاکولی ایجاد نکردند. نتیجه گیری: : نانوذرات اکسیدروی در مقایسه با نانوذرات نقره فعالیت ضدمیکروبی گسترده تری در مطالعه ی ما از خود نشان دادند.

مقدمه و هدف: نقش باکتری ها در ایجاد آسیب های پیرامون ریشه به اثبات رسیده است، باکتری های موجود در کانال ریشه دندان های شیری عامل اصلی بروز عفونت های اندودونتیک در کانال ریشه این دندان ها می باشند. انتروکوکوس فکالیس از غالب ترین و گاهی تنها باکتری جدا شده از کانال های درمان شده اندودنتیک بوده و از جمله مهمترین عوامل شکست در درمان های اندودنتیک می باشد. به کار بردن سیلرهایی که کلونیزاسیون و چسبندگی باکتری ها به آن کمتر بوده و زمینه ی استعداد به عفونت های باکتریایی را کمتر کند دارای اهمیت است. به نظر می رسد که بکار بردن ترکیبی از این نوع سیلرها با موادی که خاصیت ضد باکتریایی دارند مثل ذرات نانوسیلور اثرات آنتی باکتریال بهتری را داشته باشد. روش اجرای پژوهش: برای تهیه زینک اکساید اوژنول حاوی نانوسیلور، پودر نانوسیلور با درصدهای وزنی معین( 0 –0/5 – 2 – 5) به مخلوط زینک اکساید اوژنول اضافه می شود و سپس این ترکیب به شکل محلول های استاندارد برای انجام آزمایش disc diffusion برای انتروکوکوس فکالیس مورداستفاده قرار می گیرد و نتایج به صورت قطر هاله عدم رشد به دست می آید. یافته ها و نوآوری پژوهش: در آزمایش disc diffusion قطر هاله عدم رشد در اطراف درصد های00-0/5-2-5 نانو ذرات نقره در 24 ساعت و 48 ساعت و یک هفته تفاوت معنی داری با هم نداشته اند اما نسبت به دیسک آزیترومایسین تفاوت بسیار معنی دار بوده است . نتیجه گیری: با توجه عدم افزایش معنی دار قطر هاله عدم رشد با افزودن در صدهای 0/5، 2 و 5% نانوسیلور به این سیلر به نظر میرسد افزودن تا5% نانوسیلور نمیتواند موجب بهبود خواص آنتی باکتریال سیلر زینک اکساید اوژنول گردد .

مقدمه و هدف: پریودنتیت یکی از بیماری های التهابی دندان است ، که بافت های جانبی و محافظ دندان ها را تحت تاثیر قرار می دهد . این بیماری ناشی از میکروارگانیسم هایی است که در در سطح دندان ها رشد می کنند. مانند باکتری های a. actinomycetemcomitans, p. gingivalis . p. intermediate . پیشرفت این بیماری منجر به تخریب لیگامان های پریودنتال و استخوان های آلوئولار می شود . فواید آنتی باکتریال زیادی برای گیاهان خارخاسک ، شیرین بیان و مصطکی بیان شده است . در این مطالعه ، هدف ما بررسی تاثیر ضد میکروبی گیاهان خارخاسک ،ریشه شیرین بیان و مصطکی بر actinomycetemcomitans a.می باشد

چکیده مقدمه و هدف: به التهاب کیسه اشکی ثانویه به انسداد مجرای اشکی که به طور طبیعی باعث تخلیه اشک به سطح چشم می شود داکروسیستیت گفته می شود. داکروسیستیت در صورت عدم درمان می تواند منجر به انسداد غیرقابل برگشت سیستم اشکی و هزینه های زیاد درمانی گردد. باکتری ها، ویروس ها و قارچ های مختلفی در ایجاد داکروسیستیت نقش دارند که شناساسایی آنها به درمان هدفمند کمک خواهد کرد. بنابراین هدف از این مطالعه بررسی باکتری های شایع مسئول انسداد مجرای اشکی در اطفال و بزرگسالان است. روش انجام کار: 30 بیمار در دو گروه سنی زیر 2 سال و بالای 15 سال با اشکریزش وارد مطالعه شدند. نمونه چشم بیماران با سواب استریل اخذ و به آزمایشگاه میکروب شناسی انتقال یافت. نمونه ها بروی محیط کشت بلاد آگار منتقل شدند. سپس با آزمایشات میکروبی شامل کاتالاز و کوآگولاز و غیره باکتری های شایع شامل استرپتوکوکوس پنومونیه، استافیلوکوکوس اورئوس و استافیلوکوکوس اپیدرمیدیس شناسایی شدند. در اخر داده ها با کمک نرم افزار spss مورد تجزیه و تحلیل آماری قرار گرفت. یافته ها: باکتری های جداشده در گروه اطفال شامل 5 کشت مثبت استافیلوکوکوس اورئوس (3/33%)، 4 کشت استافیلوکوکوس اپیدرمیدیس (7/26%)، 3 کشت استرپتوکوکوس پنومونیه (20%) و 3 کشت منفی (20%) بدست آمد. در گروه بزرگسال، 4 کشت مثبت استافیلوکوکوس اورئوس (7/26%)، 5 کشت استافیلوکوکوس اپیدرمیدیس (3/33%)، 2 کشت استرپتوکوکوس پنومونیه (3/13%) و 4 کشت منفی (7/26%) بدست آمد. تفاوت معنی داری بین گروه ها از نظر باکتری های مختلف وجود ندارد. همچنین ارتباط معناداری بین سن و نوع پاتوژن در هیچ یک از گرو ها دیده نشد (378/0=p). درگیری چشم راست یا چپ ارتباط معناداری با نوع باکتری نداشت (865/0p=). نتیجه گیری: شایعترین باکتری در گروه اطفال استافیلوکوکوس اورئوس و در گروه بزرگسالان استافیلوکوکوس اپیدرمیدیس بود. باکتری های جدا شده گرم مثبت بودند بنابراین در درمان آنتی بیوتیکی بیماران با داکروسیستیت باید پوشش داده شوند. کلید واژه ها: داکروسیستیت، انسداد مادرزادی، باکتری