با توجه به کمبود پژوهش ها در زمینه تاثیر انواع تمرینات مقاومتی بر پاسخ حاد و مزمن هورمونهای تیروئید، هدف از پژوهش حاضر، مقایسه اثر حاد و مزمن دو نوع تمرین مقاومتی تداومی و تناوبی بر سطوح t3، t4 و tsh سرم زنان جوان فعال بود. 21 آزمودنی مورد بررسی قرار گرفته در این پژوهش، به طور تصادفی به سه گروه تمرین تداومی، تمرین تناوبی و کنترل تقسیم شدند. دو گروه تجربی در 8 هفته تمرین مقاومتی تداومی و تناوبی فزاینده شرکت کردند. قبل، بلافاصله بعد و دو ساعت بعد از آزمون اول (48 ساعت قبل از شروع تمرینات) و آزمون نهایی (48 ساعت بعد از پایان تمرینات)، نمونه خونی از آزمودنیها گرفته شد. گروه کنترل تنها در ابتدا و انتهای دوره 8 هفته ای نمونه خونی دادند. جهت بررسی تغییرات متغیرهای مورد مطالعه در هر دو گروه مقاومتی تداومی و تناوبی، از آزمون تحلیل واریانس با اندازه گیری مکرر استفاده شد. جهت مقایسه بین گروه تمرین مقاومتی تداومی و گروه تمرین مقاومتی تناوبی، در مرحله قبل از فعالیت با توجه به حضور گروه کنترل، از آزمون تحلیل واریانس یک راهه مستقل و در مرحله بلافاصله بعد و دو ساعت بعد از فعالیت، از آزمون t مستقل استفاده شد. جهت اطمینان از عدم حصول تغییرات متغیرهای مورد مطالعه در گروه کنترل، از آزمون t جفتی استفاده شد. بین سطوح استراحتی و در پاسخ به یک وهله ورزش مقاومتی غلظت t4، t3 و tsh سرم قبل و بعد از 8 هفته تمرین، تفاوت معناداری بین گروه مقاومتی تداومی و تناوبی مشاهده نشد (p>0.05). همچنین سطوح t4، t3 و tsh سرم در گروه تمرین مقاومتی تداومی و تناوبی - هر دو - و در طول دوره پژوهش تغییر معناداری نداشت (p>0.05). این نتایج نشان می دهد که یک دوره تمرین مقاومتی فزاینده مشابه پروتوکل تمرینی مورد استفاده در پژوهش حاضر، در زنان جوان فعال باعث تغییرات معنادار متابولیک نمی شود. همچنین این نتایج نشان می دهد که این عدم تغییر معنادار ارتباطی با اینکه تمرین مقاومتی تداومی و تناوبی باشد ندارد.

چکیده: هورمون رشد نقش حیاتی در بالیدگی دستگاههای مختلف بدن به ویژه در کودکی و نوجوانی دارد. ورزش یکی از محرکهایی است که ترشح gh راتحت تاثیرقرارمی¬دهد. امروزه ورزشهای آبی به علت ایجادنشاط در کودکان ونوجوانان بسیارتوصیه شده است. هدف از این پژوهش یافتن اثر 8 هفته تمرینات منتخب در آب بر ترشح هورمون رشد در پسران 9 تا 11 ساله منطقه 6تهران است. 24دانش آموزپسرغیرورزشکاربطورتصادفی انتخاب و در دو گروه تمرین(12نفر)وگواه(12نفر) قرارگرفتند. (میانگین ± انحراف معیارگروه تمرین، قد 47/6 ± 67/133، جرم 14/7 ± 54/28، سن29/0 ± 76/9، bmi18/1 ± 46/15 و گروه گواه، قد58/5 ± 45/136، جرم45/3 ± 75/29، سن35/0 ± 39/9، bmi12/1 ± 04/15( ابتدا ازتمام آزمودنی ها نمونه¬های خونی ناشتا 48ساعت قبل از شروع تمرینات به منظوراندازه گیری سطوح هورمون رشد گرفته شد. سپس آزمودنیهای گروه تمرین به مدت 8هفته و هفته ای 3جلسه و باشدت 60 تا 75درصدحداکثرضربان قلب بیشینه به تمرینات منتخب درآب پرداختند. آزمودنیهای گروه کنترل در این مدت هیچگونه فعالیت ورزشی نداشتند. پس از 8هفته ازتمامی نمونه ها بار دیگرنمونه خونی گرفته شد. برای بررسی دقیق آثار درون گروهی و بین گروهی آزمون t همبسته نشان داد افزایش 26 درصدی در گروه آزمایش معنی¬دار بود (01/0=p؛ 3/24- = (tاما در گروه گواه تغییرات معنی¬دار نبود (453/0=p؛ 9/0- = (t. همچنین یافته آزمون t مستقل بیانگر عدم اختلاف معنی¬دار مقادیر هورمون رشد بین گروه¬ها در پیش آزمون (487/0=p؛ 835/0- = (t و اختلاف معنی¬دار در پس آزمون بود (027/0=p؛ 58/2 = (t. بطورکلی نتایج نشان دادانجام 8 هفته تمرینات منتخب در آب به طور معنی¬داری باعث افزایش هورمون رشد پسران 9 تا 11 ساله منطقه 6 تهران می¬شود. واژگان کلیدی:gh. تمرینات منتخب، پسران

هدف ار انجام این پژو هش تعیین تاثیر یک دوره تمری مقاومتی بر میزان il 15 ، تستسترون و کورتیزول سرم زنان و مردان غیر ورزشکار. بدین منظور 10 زن و 10 مرد غیر ورزشکار در محدوده سنی 18 تا 30 سال انتخاب شدند تا در 2 گروه با تفکیک جنسیت آزموده شوند . برنامه های تمرین 2 گروه به مدت 8 هفته هفته ای 3 روز از 7 گروه تمرین مقاومتی از هر تمرین 3 ست و هر ست شامل 10 تکرار بود . متغیر های il 15 ، تستسترون و کورتیزول 48 ساعت قبل و 48 ساعت بعد از اجرای تمرین اندازه گیری شد . نتایج با استفاده از تحلیل واریانس عاملی با اندازه گیری مکرر ، نشان داد که 8 هفته تمرین مقاومتی موجب افزایش معنی داری در تستسترون ، کورتیزول ، نسبت بین این دو شد اما در میزان il 15 تفاوت معنا دار نبود و همچنین در بین هیچکدام از ایندو گروه تفاوت معنا داری بین متغیر ها از لحاظ جنسیتی یافت نشد با توجه به نتایج بدست آمده از این پژوهش پیشنهاد می گردد افزودن تمرین قدرتی به زندگی روزمره باعث بهبود سلامت ایمنی و شاخص آنا بولیک نسبت به کاتابولیک می شود.

هدف آبگیری مجدد ، جایگزینی کامل و سریع مایع ، کربوهیدرات و الکترولیتهای از دست رفته در نتیجه فعالیت ورزشی است و وقتی مایع با الکترولیت و املاح و مواد مغذی دیگر همراه باشد جذب آن سریعتر است . شیرفز و همکاران (2007) در تحقیقی که روی شیر انجام دادند پیشنهاد می کنند که شیر محلول موثری در ریکاوری بدنبال ورزش منجر به آبزدایی شده در مقایسه با همان مقدار نوشیدنی ورزشی تجاری در دسترس و آب خالص است . در مورد استفاده از شربت زعفران پس از تمرین ، هرچند اطلاعات زیادی وجود ندارد ولی با توجه به نقشهای مختلف زعفران ، به عنوان یکی از ترکیبات پیشنهادی بعد از تمرین در نظر گرفته شد .روش شناسی- 24 نمونه دختر با میانگین سن 15/0+_95/16 سال ، قد 8+_162 سانتیمتر و وزن 4/21+_8/62 کیلوگرم و vo2max 5/38 از بین دانش آموزان مدرسه تربیت بدنی استان قم با استفاده از تست کوپر انتخاب شدند که به طور تصادفی به سه گروه 8 نفره تقسیم شدند.آزمودنی ها در یک پروتکل تمرین تناوبی شرکت کردند و بعد از از دست دادن 4/0 +_ 68/1 درصد از وزن بدن در تمرین تناوبی انجام شده در دمای 28 درجه و رطوبت 35درصد ، در حجمی برابر با 150درصد از وزن از دست داده شده ، یکی از سه نوشیدنی شربت زعفران ، شیر و آب را نوشیدند. وزن گیری و نمونه های خون قبل و دو ساعت بعد از تمرین گرفته شدند. پروتکل تمرینی شامل دوره های 6 دقیقه ای دو و استراحت با مسافت و زمان یکسان برای آزمودنی ها به نسبت 1 به 1 اجرا گردید . بعد از اتمام دوره آبگیری نمونه ها دو ساعت استراحت کردند و بعد از استراحت تخلیه ادرار ، خونگیری و وزن کشی نهایی انجام شد تا تاثیر این سه آشامیدنی را روی وزن گیری مجدد و هورمون آلدوسترون اندازه گیری و مقایسه کنیم . داده ها با استفاده از آزمون t استیودنت برای مقایسه درون گروهی و آزمون آنوا یکراهه برای مقایسه برون گروهی مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. سطح معنی داری نیز برای تمام محاسبات (p<0/05) در نظر گرفته شد. یافته های پژوهش - نتایج آماری مرحله آبگیری نشان داد که میانگین وزن بدن در هر سه گروه شیر ، شربت زعفران و آب به طور معنی داری (05/0>p) افزایش یافته . نتایج تغییرات هورمون آلدوسترون نشان داد که در گروه شیر میزان هورمون به طور معنی داری (05/0>p) افزایش ولی در دو گروه دیگر کاهش یافته ولی معنی دار نبوده(نمودار 1). بین آبگیری از طریق مصرف سه نوشیدنی ، با هم تفاوت معنی داری دیده نشد (05/0<p) و همینطور بین هورمون آلدوسترون سه نمونه آزمودنی تفاوت معنی داری دیده نشد (05/0<p). بحث و نتیجه گیری- یافته های تحقیق حاضر حاکی از آن است که سه نوشیدنی در بازگشت وزن بعد از دو ساعت نوشیدن تاثیر معنی دار داشته (p=0.001) و باعث بازگشت وزن شده اند که با نتایج تحقیق شیرفز(2007) همسویی دارد. اما در تحقیق حاضر اختلافی بین سه نمونه در بازگشت وزن دیده نشد که احتمالا اگر دوره ریکاوری و خون گیری مجدد طولانی تر می شد اختلاف معنی دار دیده می شد. به دلیل اینکه میزان هورمون آلدوسترون که تاثیر در آبگیری مجدد دارد در گروه شیر در میزان بالایی ماند که این عامل باعث کاهش ادرار و دفع مایع از بدن می شود درحالیکه در دو گروه دیگر پایین آمد. در تحقیقات اوستربرگ و همکاران (2009) آبگیری مجدد تاثیری در هورمون آلدوسترون نشان نداده ولی در نتایج تحقیق اینجانب میزان هورمون آلدوسترون در گروه شیر افزایش داشته در حالیکه در دو گروه دیگر کاهش نشان داده و این دلیل براین است که شیر نقش بیشتری در آبگیری مجدد دارد و می تواند به عنوان یک نوشیدنی آب گیری مجدد استفاده شود.در جمع بندی ، نتایج پژوهش اخیر در تایید یافته های گزارش شده توسط شیرفز(2007) پیشنهاد میکند که شیر محلول موثرتری از لحاظ آبگیری مجدد و بازگشت به حالت اولیه با توجه به میزان هورمون آلدوسترون در مقایسه با شربت زعفران و آب می تواند باشد.

هدف از پژوهش حاضر بررسی میزان شیوع چاقی و تعیین ارتباط آن آمادگی قلبی تنفسی دانش آموزان پسر 12 تا 17 ساله شهر نقده بود. بدین منظور تعداد 900 نفر از آنان به عنوان نمونه آماری انتخاب شدند و قد، وزن، bmi، wc، whr، مجموع ضخامت چربی زیرپوستی عضلات سه سربازو و ساق پا، درصد چربی کل بدن، میزان شیوع چاقی و اضافه وزن، و آمادگی قلبی تنفسی آزمودنی ها اندازه گیری شد و ارتباط بین آمادگی قلبی تنفسی با دیگر متغیر ها با استفاده از آزمون های ضریب همبستگی پیرسون و اسپیرمن مورد بررسی قرار گرفت. بین آمادگی قلبی تنفسی پسران دانش آموز 12 تا 17 ساله شهر نقده با وزن، wc و درصد چربی بدن ارتباط منفی معنادار مشاهده شد. یعنی با کاهش وزن، wc و درصد چربی بدن، آمادگی قلبی تنفسی این دانش آموزان افزایش می¬یابد. به هر حال اگرچه این ارتباط اگرچه معنادار بوده، اما بسیار ضعیف است. بین آمادگی قلبی تنفسی پسران دانش آموز 12 تا 17 ساله شهر نقده با bmi، whr و مجموع ضخامت چربی زیرپوستی عضلات سه سر بازو و ساق پا، ارتباط معنادار وجود ندارد. به هرحال نتیجه گیری قاطع بر اساس این یافته کار درستی نیست. پژوهش های بیشتری نیاز است تا بتوان با اطمینان نتیجه گیری کرد.

تحقیق حاضر به بررسی و مقایسه لیپوپروتئین کم چگال ، آپوپروتئین b، همچنین میزان کلسترول تام، و تری گلیسیرید خون دانشجویان پسر ورزشکار و غیرورزشکار و بررسی تاثیر ورزش و فعالیت بدنی پرداخته است .