هدف از این تحقیق بررسی تأثیر نوع هدف گزینی و خود– ثبتی بر اکتساب و یادگیری خود تنظیم پرتاب آزاد بسکتبال بود. آزمودنی¬ها شامل 70 دانش¬آموز پسر راهنمایی (با میانگین سنی 2/±5/13 سال) که در پیش آزمون اجرای شوت کمتر از 27 امتیاز بدست آوردند، در تیم های سازمان یافته بسکتبال بازی نکرده¬ و سابقه شرکت در مسابقات بسکتبال را نداشتند بودند در 7 گروه 10 نفره به صورت تصادفی قرار داده شدند. آزمودنی¬ها در 6 جلسه اکتساب که هر جلسه شامل پنج بلوک (هر بلوک دو کوشش) بود شرکت کردند. یک روز پس از آخرین جلسه اکتساب آزمودنی¬ها در آزمون یادداری که همانند جلسات اکتساب شامل پنج بلوک دو کوششی بود شرکت کردند. برای تجزیه و تحلیل داده¬ها از آزمون تحلیل واریانس (anova) با اندازه¬های تکراری دوراهه و (anova) یک راهه استفاده شد (05/0?p). نتایج این تحقیق نشان داد هدف گزینی هم در مرحله اکتساب و هم در مرحله یادداری بر روی اجرا و خودکارآمدی اثر معنادار دارد، اما بر روی اسناد و استنباط اثر معنادار ندارد. همچنین خود- ثبتی نیز بر روی اجرا و خودکارآمدی در هر دو مرحله اکتساب و یادداری اثر معنادار دارد، اما بر روی اسناد و استنباط اثر معنادار ندارد. بخشی از نتایج تحقیق حاضر از مدل خودتنظیمی زیمرمن حمایت می کند.

هدف از این پژوهش ، بررسی ارتباط بین ساختار و عملکرد حرکتی اندام تحتانی دانش آموزان پسر 10 و 11 ساله است .