این پژوهش ایده جدیدی برای افزایش سختی جانبی سازه های قاب - دیواردر ساختمان بلند بوسیله سخت کردن طبقات ،دریک طبقه ویا تعدادی از آنهادر ارتفاع میانی ویا بالایی ارائه می دهد. سختی برشی سیستم قاب بوسیله سخت کردن طبقه ای از سازه به کمک بتن یا مصالح بنایی ویا اضافه کردن بادبند به آن طبقه ویا افزایش اندازه ستون ها و تیرهای آن طبقه صورت می گیرد . کارایی این روش و ارزیابی پارامترهایی که در رفتار سازه های سخت شده دخالت دارندبوسیله روش مدل محیط پیوسته شرح داده شده است . همچنین ایده فوق در ساختمان های بلند (20 ،40 ،60 طبقه )بوسیله روش مدل محیط پیوسته آزمون خواهدشدومحدودیت های احتمالی کاربرد مدل مزبور از مقایسه نتایج آن با نتایج حاصل از روش اجزای محدودبیان خواهد شد . نتایج حاصل نشان می دهد که با افزایش ارتفاع سازه روش تقریبی محیط پیوسته به علت فرضیات ساده کننده ای که وجود دارد دقت خود را از دست می دهد . بطور مثال در سازه 20طبقه مزبور نتایج رضایت بخش می باشدولی با ارتفاع چنین نخواهدبود، در مقابل روش اجزای محدوداز چنین محدودیتی برخوردار نیست . همچنین نتایج نشان می دهدبا افزودن ارتفاع سازه ، تعدادطبقات سخت شده نیز افزایش می یابد.