در طراحی لرزه ای، بیشینه جابجایی جانبی غیرخطی(واقعی) یک سازه ناشی از زلزله های شدید را می توان با اعمال ضریبی بنام ضریب افزایش تغییر مکان(cd) بر جابجایی های حاصل از تحلیل خطی سازه تحت اثر بارهای جانبی آئین نامه ای تخمین زد. تخمین جابجایی واقعی سازه(پاسخ غیرخطی) از روی جابجایی حاصل از تحلیل خطی که به آسانی توسط مهندسین و بوسیله بیشتر برنامه های تحلیل سازه ای انجام می شود، می توانددر تعیین حداقل فاصله مجاز بین دو ساختمان مجاور، تعیین محدودیت جابجایی نسبی طبقات به منظور کنترل کرنش در مصالح و اجزاءغیرسازه ای و تاسیساتی و ... کاربردداشته باشد. ضریب افزایش تغییر مکان نیز همانند دیگر پارامترهای لرزه ای یک سازه مثل ضریب رفتار، به مشخصات زلزله ورودی ، پرید اصلی ارتعاش سیستم، تعداد درجات آزادی سیستم و ... بستگی دارد. در این پایان نامه تلاش براین بوده است که ضریب cd برای سیستم های قاب فولادی با بادبندی واگرا(ebf) با تعداد درجات آزادی(طبقات ) مختلف تحت اثر9 زلزله مبنا مورد ارزیابی و بررسی قرار گیردو تغییرات نسبت ضریب افزایش تغییر مکان به ضریب رفتار(cd/r) نسبت به ضریب کاهش نیرو ناشی از شکل پذیری (r )، پریدطبیعی ارتعاش سیستم (t) و نیز نسبت پرید طبیعی ارتعاش سیستم به پرید غالب (t/tg) بصورت جداول و نمودارهایی ارائه شده است . مقایسه نتایج بدست آمده با سایر تحقیقات و نیز با مقادیر ارائه شده در آئین نامه های 2800 ایران، ubc-97 و ubc-94 بخشی دیگر از این رساله را تشکیل می دهد.