این پژوهش یک مطالعه نیمه تجربی از نوع قبل و بعد بوده که بر روی 75 نفر از کارکنان مرد متاهل دانشکده علوم پایه و جهاد دانشگاهی خواجه نصیرالدین طوسی که همسرانشان در سنین باروری (15 تا 49 سال) قرار داشتند، با هدف "بررسی میزان تاثیر اموزش بهداشت بر مشارکت مردان در تنظیم خانواده " انجام شد. براساس نتایج حاصله میزان آگاهی و نگرش مردان افزایش پیدا کرده و آزمون تی زوج تاثیر آموزش را نشان داد. همچنین میزان بکارگیری روشهای موثر مردانه پیشگیری از بارداری از 22/6 درصد قبل به 37/3 درصد بعد از آموزش افزایش یافته و آزمون مک نمار در اینمورد تاثیر آموزش را نشان داد. در ضمن میزان مشورت مردان با همسرانشان نیز افزایش پیدا کرده و آزمون تی زوج در این مورد نیز تاثیر آموزش را ثابت کرد. در نتیجه این تحقیق اثباتنمود که آموزش بهداشت بر میزان مشارکت مردان مورد مطالعه در تنظیم خانواده موثر بوده است .