در این مجموعه سعی شده است بسیاری از خصوصیات زمین شناسی منطقه خور و بیابانک به طور مرتبط با یکدیگر مورد بررسی قرار گیرند. این منطقه که در 400 کیلومتری شمال شرق اصفهان و در حاشیه کویر بزرگ قرار گرفته، از نظر تقسیمات زمین شناسی جزو ایران مرکزی می باشد، ولی در موارد بسیار زیادی مستقل از سایر نقاط ایران مرکزی عمل نموده است . با بررسی رخساره های رسوبی و چینه شناسی سازندهای این منطقه و مقایسه آن با مناطق اطراف ، مراحل دگرشکلی و تکاملی این گستره مورد بررسی قرار گرفته است . مطالعات اولیه بیانگر آن است که سرنوشت این ناحیه از مناطق اطراف به خصوص منطقه کلمرد در شرق آن بعد از تریاس کاملا"متفاوت بوده است . جدیدترین رسوبات در منطقه کلمرد متعلق به ژوراسیک (لیاس - باتونین) می باشند، در حالیکه در محدوده مورد مطالعه رسوبات را تریاس تا عهد حاضر به طور پیوسته دیده می شوند. مجموع بررسیها سبب شده که یک سیستم هورست و گرابن را بعد از تریاس در منطقه حاکم بدانیم . این سیستم بر اثر فعالیت مجدد گسل های اصلی و قدیمی ناحیه(گسل پشت بادام، گسل درونه و گسل ترکمنی - اردیب ) شکل گرقته و سبب ایجاد هورست کلمرد و فروافتادگی بخش شرقی کویر بزرگ (که آن را گرابن خور نامیده ام) شده است .