امروزه سیستمهای هوشمند و خبره نقش مهمی را در جامعه بشری ایفا می نمایند. یکی از محورهای اصلی در طراحی چنین سیستم هایی ایجاد ارتباط هر چه بهتر انسان با این سیستم ها از طریق زبان طبیعی می باشد. مطالعات در پردازش زبان طبیعی ، کاربرد زبان طبیعی در ایجاد میانگیرهای(interface) ارتباطی برای سیستم های خبره را بالا برده است . اهم کاربردهای پردازش زبان طبیعی در ایجاد میانگیرها برای سیستم های خبره، سیستم های سوال و جواب و همچنین در ویرایش ، نگارش و ترجمه ماشینی متون می باشد. در این رساله ابتدا سعی شده است روشهای هوش مصنوعی در پردازش زبان طبیعی بویژه فارسی بطور خلاصه مورد مطالعه قرار گیرند و سپس مدلهای شبکه های عصبی( مدلهای پردازش توزیعی موازی یا مدلهای اتصالی) که از توانایی یادگیری برخوردار می باشند را در پرازش زبان طبیعی بررسی شوند. این شبکه ها نه تنها توانایی بالایی را در بازشناخت تصویر، گفتار و طراحی رباطها دارند بلکه جدیدا" کارایی خود را در پردازش زبان طبیعی نیز نشان داده اند. در پایان سعی شده است اختلافات این دو تکنیک ( هوش مصنوعی و شبکه های عصبی) و همچنین طراحی یک مدل شبکه عصبی و چگونگی اجرای آن با زبان برنامه سازی پرولوگ ارائه گردد.