این رساله، بررسی گسترش دیدگاه ادبی تنی سون در دوره های سه گانه روزگارادبی اوست . او نخست شیفته هنر برای هنر بود، اما به زودی دریافت که یک شاعر بزرگ باید دلسوز اجتماع خود باشد. در روزگار بلوغ شاعری او به یک شاعر اجتماعی تبدیل شد که شعرش نقدی بر زندگی بود.