امروزه با گرایش بیشتر مردم این ایل به علم آموزی و رواج کتب و نشریات و رفت و آمدهای مستمر آنان به شهر و مراکز علمی و مطبوعاتی باعث گردیده که نامگذاریها به تبع این تحولات دستخوش دگرگونی شگفتی گردیده و متحول شود بطوریکه از بررسی و مقایسه بیش از هزار نام در ایل این نتیجه حاصل شده که نصف اسامی موجود در ایل اسامی فارسی از قبیل بیژن ، سودابه ، مهری ، ... 20 درصد نامهایی ترکیبی از قبیل حسین علی، علی مراد، ... ، 20 درصد نامهایی به عربی خالص از قبیل : لیلی، اکبر، ... ، 5 درصد بقیه نامهای ترکی، ترکی - فارسی یا ترکی - عربی از قبیل : چنگیز، تیمور، ... می باشد که بطورکلی می توان غلبه نامهای فارسی را به این دلیل که نشریات و کتب مورد مطالعه افراد ایل عموما"کتب و نشریات فارسی بوده و هیچگونه دسترسی به کتابهای ترکی وجود ندارد به وضوح مشاهده کرد. معدود داستانهای ترکی به جا مانده از دوران مکتب و ملاهای فقید ایلی مانند مهرخاور، کوراغلو، حیدربیگ نیز آنقدر ناچیزند و نامانوس که نسل جدید و نوخاسته ایلی آنها را نمی فهمد و یا نسبت به آنها بی علاقه است ، آنچه را که می توان در پایان به عنوان نکته پایانی پیرامون نام و نامگذاری در ایل قشقایی آورد همین مطلب اخیر است که گرایش به نامهای فارسی بخصوص قسمت تاریخی و حماسی زبان فارسی امروزه در میان ایل قشقایی بر دیگر روشهای نامگذاری رجحان دارد و این مسئله بدون اینکه تضادی مستقیم با اعتقادات قومی و مذهبی ایل داشته باشد کماکان در کنار سایر روشها راه خود را ادامه می دهد.