گوجه فرنگی با نام علمی lycopersicon esculentum mill. یکی از مهمترین سبزیهایی است که کشت و پرورش آن چه در محیط کنترل شده و چه در هوای آزاد در حال گسترش است . کلروز آهن یکی از عوامل محدودکننده رشد این گیاه در خاک های آهکی است ، این خاک ها نه تنها از جذب آهن توسط گیاه جلوگیری می کنند بلکه از طریق افزایش ph سلول گیاهی، آهن موجود در برگ را غیرفعال کرده و محیط را برای واکنش های شیمیایی نامساعد می سازند. ارتباط تنگاتنگی بین ph اپوپلاست و سیتوپلاسم وجود دارد. بنابراین با تغییرات ph سلولی می توان مقدار آهن فعال را در درون گیاه افزایش داده و در نتیجه میزان کلروفیل برگ و فعالیت های فتوسنتزی را افزایش داد. برای همین منظور پژوهشی مزرعه ای برای بررسی اثرات محلول پاشی سولفات آهن و اسید سیتریک روی گوجه فرنگی رقم اوربانا انجام شد. آزمایش به صورت فاکتوریل 4x4 در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با سه تکرار به اجرا درآمد. تیمارها شامل 4 سطح آهن (0، 100، 200 و 300 میلی گرم در لیتر) و اسید سیتریک (0، 500، 1000 و 1500 میلی گرم در لیتر) بود که محلول پاشی در دو نوبت 25 و 50 روز بعد از انتقال نشا به زمین اصلی انجام گرفت . عملکرد، زودرسی، و نیز اسیدیته، مواد جامد محلول و ویتامین ث میوه، و همچنین کلروفیل، ph و سطح برگ به عنوان پاسخ های گیاهی مورد ارزیابی قرار گرفت .