در این پژوهش ، نحوه استفاده از روش المان مرزی با کمک تکنیک تقابل دوگانه در تحلیل دیوارهای برشی (خصوصا دیوارهای برشی بازشودار) بررسی می شود. سپس چگونگی ساده سازی مسائلی که در آنها باز حجمی وجود دارد با استفاده از روش بسط تابعی و تکنیک مذکور از نظر می گذرد. به عبارت دیگر به کمک این دو روش انتگرالهای میدانی ناشی از بارهای حجمی موجود در روش المان مرزی که با ماهیت این روش تطابقی ندارند، به یک سری انتگرالهای مرزی تبدیل می شوند. در روند این ساده سازی و استفاده از روش بسط تابعی، توابع شکل مختلفی مورد بررسی قرار می گیرند و در ادامه تابع شکلی پیشنهاد می شود که در مقایسه با تابع شکل مرسوم در روش المان مرزی، در محاسبه فرکانسهای ارتعاش آزاد و تغییر مکانهای دیوارهای برشی دارای خطای کمتری است . برای این مقایسه از دیوارهای برشی که تحت تغییر مکان هارمونیکی در پای دیوار قرار گرفته اند، استفاده شده است . البته برای تعیین میزان دقت ، جوابهای بدست آمده (تغییر مکانهای نقاط مرزی مختلف و فرکانسهای ارتعاش آزاد دیوار) از این روش با جوابهای حاصل از روش اجزا محدود مقایسه می شود و در نهایت نحوه تاثیر تابع شکل، شکل سازه (دیوار)، چگونگی شرایط مرزی و مقدار فرکانس بارگذاری پای دیوار در فرکانس های ارتعاش آزاد دیوار و تغییر مکانهای نقاط مرزی دیوار مورد بررسی و نتیجه گیری قرار می گیرند.