برای یک پزشک که پیوسته با بیماران متعددی مواجه است بی توجهی نسبت به بهداشت دهان و دندان می تواند بسیار ناخوشایند باشد. این عدم توجه معلول ضعف آگاهی افراد در آن زمینه است هر چند وجود آگاهی ممکن است الزاما منجر به ایجاد رفتار اندیشیده نشود اما لازمه وجود هر رفتار اندیشیده داشتن اطلاعات و آگاهی در آن زمینه است . در صورتیکه پزشکان و دندانپزشکان آگاهی لازم را در مورد نکات مهم بداشت دهان نداشته باشند طبیعی است که انتظار القای بهداشتی در این مورد از ایشان توقع بیجایی خواهد بود. در این بررسی سعی شده است میزان آگاهی و تقید دندانپزشکان و پزشکان آینده نسبت به بهداشت دهان و دندان مورد پژوهش قرار گیرد هدف از انجام این طرح در مرحله نخست ترسیم چهار چوب کلی فرهنگ بهداشت دهان و دندان بوده و متعاقب آن با شناخت نیازها محددودیتها و نواقص پیشنهاداتی در جهت غنی کردن هر چه بیشتر این فرهنگ بهداشتی ارائه گردد جهت نیل به این هدف سعی گردید با توسل به روش توصیفی-مقطعی و استفاده از فن پرسشنامه همراه با مصاحبه چندین نکته اساسی در زمینه بهداشت دهان و دندان مورد کنکاش قرار گیرد. نتایج حاصل از مجموع یافته های تحقیق نشان دهنده وجود رابطه قطعی بین میزان آگاهی و تقید دانشجویان محترم دندانپزشکی و پزشکی می باشد و بطور کلی دانشجویان دارای اطلاعات بیشتر، تقید بیشتری نسبت به رعایت بهداشت دهان و دندان دارند.