نالترکسون دارویی است که برای ترک اعتیاد به مواد مخدر استفاده می شود. این دارو یک آنتاگونیست اپیوئیدی طولانی اثر است که از طریق باند شدن رقابتی به گیرنده های اپیوئیدی عمل می کند. حداقل غلظت موثر نالترکسون 0/2 نانوگرم در هر میلی لیتر است که دارو دارای متابولیسم گذر اول کبدی بالایی است و کپسولهای 25 یا 50 میلی گرمی بصورت خوراکی تجویز می شود. یکی از روشهایی که برای تعیین مقدار نالترکسون بکار رفته است ، hplc باردیاب uv است که دارای گزینش پذیری و حساسیت مناسبی نمی باشد. از روشهای دیگر استفاده از hplc بار دیاب الکترو شیمیایی است که دارای حساسیت بالایی برای تعیین مقدار نالترکسون در غلظتهای پایین است ولی معمولا در دسترس نمی باشد و یا تنظیم آن براحتی امکان پذیر نیست ، لذا در این مطالعه استفاده از دریاب فلورسانس مورد توجه قرار گرفت که دارای گزینش پذیری و حساسیت بالایی است . کاربرد این روش برای تعیین مقدار نالترکسون قبلا گزارش نشده است . در این روش از دانزیل کلراید برای مشتق سازی قبل از ستون استفاده شده است مشتق سازی در محیط قلیایی(بافرکربنات سدیم 0/2 مولار با 11/4 ph) به مدت 3 ساعت در دمای اتاق انجام شد سپس 1 میلی لیتر تولوئن به هر نمونه اضافه شده و بعد از تکان دادن و سانتریفوژکردن در دور 4500 دور در دقیقه به مدت 10 دقیقه، فازآلی، (تولوئن) استخراج گردید و 200 میکرولیتر آن به hplc تزریق گردید. برای جداسازی از ستون سیلیکا و مخلوط حلالهای: -nهگزاد، -2پروپانول و امونیاک به نسبتهای مختلف به عنوان فاز متحرک استفاده شد. استفاده از این روش برای تعیین مقدار نالترکسون برای اولین بار انجام شده است که در این مطالعه گزارش می شود و نتایج خوب بدست آمده نشان می دهد که این روش دارای حساسیت بالایی بوده و در حد 10 نانوگرم از نالترکسون با این روش قابل اندازه گیری است . حساسیت این روش باردیاب فلوسانس حداقل 100 مرتبه بیشتر از ردیاب uv و تنها مرتبه کمتر از ردیاب الکتروشیمیایی می باشد به هر حال می توان با تلاش بیشتر این روش را برای تعیین مقدار در پلاسما بهبود بخشید.