در این پژوهش فراوانی هایپوکلسمی در 100 بیمار مبتلا به تالاسمی ماژور مراجعه کننده به کلینیک تالاسمی بیمارستان علی اصغر زاهدان مورد بررسی قرار گرفت . همچنین ارتباط آنها با سن، جنس ، میزان خون دریافتی، میزان دسفرال دریافتی و میزان فریتین سرم مورد تحلیل آماری قرر گرفت . این پژوهش یک مطالعه توصیفی-تحلیلی بود و تقریبا تمام فرضیات از نظر بالینی نتایج قابل توجهی از خود نشان می داد و تنها دو مورد از فرضیات از نظر آماری به نتیجه مطلوب نرسید. از بین 100 بیمار مورد مطالعه 21 نفر مبتلا به هایپوکلسمی بودند. میزان فراوانی هایپوکلسمی با سن رابطه آماری نداشت . با افزایش میزان فریتین سرم و میزان خون دریافتی افزایش موارد هاپیوکلسمی به اثبات رسید. در ضمن هایپوکلسمی با افزایش سن به طور نسبی بالا می رفت و با افزایش مصرف دسفرال از فراوانی آن نسبتا کاسته می شد.