انفوزیون داخل توربینه تحتانی بعنوان یک روش دستیابی به سیستم گردش خون بدن. در بعضی موارد اورژانس نظیر سوختگی، تروماهای بزرگ و شوک نیاز به یک راه سریع برای دستیابی به سیستم گردش خون بدن برای زنده نگهداشتن بیمار وجود دارد. روشهای داخل استخوانی و داخل پریتوانی روشهای جانشین برای وریدهای محیطی می باشند. ما این مطالعه را جهت ارزیابی توانایی توربینه تحتانی بینی بعنوان یک راه سریع و ایمن برای دستیابی به سیتم گردش خون بدن انجام دادیم. در 24 فرد داوطلب (15 مونث و 9 مذکر) که بیمارانی یوتیروئید بودند و برای بررسیهای علمی نیاز به اسکن با tc99 داشتند (برای تعیین نوع بیماری تیروئیدی) دو آنژیوکت vasofix برانول شماره 20 کار گذاشتنه شد. یک آنژیوکت در توئربینه تحتانی و یک آنژیوکت در ورید آنته کوبیتال. سپس سرم نرمال سالین 0/9 درصد در هر دو مکان تزریق شد و سرعت انفوزیون در دقایق یک و پنج و ده اندازه گیری شد. سپس 8-10 میلی کوری از tc99 در توربینه تحتانی تزریق شد و زمان رسیدن این ماده نشاندار به قلب اندازه گیری شد و با شش مورد کنترل (که ماده نشاندار tc99 را از ورید آنته کوبیتال گرفته بودند) مقایسه شد هم چنین بیماران یک پرسشنامه را پر کردند و توسط متخصص گوش و حلق و بینی معاینه شدند. نتایج مطالعات : در دقیقه دهم سرعت متوسط انفوزیون داخل ورید آنته کوبیتال و توربینه تحتانی به تریتب 13/12+0/88ml/min و 13/59+0/86ml/min بود (با اختلاف آماری pvalue 0/071) هم چنین ماده نشاندار tc99 پس از زمان 4/33+0ˆ15 ثانیه از ورید محیطی به قلب رسیده و همین ماده پس از زمان 4/37+0/49 ثانیه از توربینه تحتانی به قلب رسید (با اختلاف آماری pvalue 0/85) ملاحظه می شود که اختلاف قابل ملاحظه ای بین زمان رسیدن ماده نشاندار به قلب و نیز سرعت انفوزیون (پس از ده دقیقه) در دو روش مذکور وجود ندارد. هم چنین در معاینات و سئوالات انجام شده از بیماران، انسداد بینی قابل ملاحظه، خونریزی و تغییرات آشکار و واضح در توربینه تحتانی وجود نداشت . بدلیل وجود یک دریاچه سینوزوئیدی غنی در توربینه تحتانی این مکان می تواند بعنوان یک مسیر سهل الوصول و مطمئن جهت انفوزیون مایعات و داروها در موارد خاص مورد استفاده قرار بگیرد.