و با یک بیماری عفونی حاد باکتریال با عامل ویبریوکلرا می باشد که کل روده باریک را درگیر کرده و با اسهال شدید آبکی، استفراغ، کرامپهای عضلانی، دهیدراتاسیون، اولیگوری و کلاپس گردش خون مشخص می گردد. این میکروارگانیسم مسئول بروز هفت پاندمی بزرگ و موتالیته زیاد در طی دو قرن اخیر بوده و کماکان پاندمی هفتم ادامه دارد. بعلت بروز موارد مقاوم بدرمان آنتی بیوتیکی میکروارگانیسم مولد بیماری، لزوم بررسی تست حساسیت آنتی بیوتیکی میکروارگانیسم مولد بیماری، لزوم بررسی تست حساسیت آنتی بیوتیکی ویبریوکلرا مشاهده شد. در این تحقیق از مجموع 128 نمونه کشت مثبت ویبریوکلرا 48 درصد آنها را آقایان و 52 درصد مابقی را خانمها شامل می شدند. بیشترین گروه سنی درگیر سن 2029 سال و میانگین سنی افراد مورد مطالعه 17/5 سال بود که برای تمامی آنها تست آنتی بیوگرام نسبت به 9 نوع آنتی بیوتیک انجام شد و نتایج ذیل حاصل شد: -بالاترین درصد (حساسیت ) آنتی بیوتیکی ویبریوکلرا نسبت به دو آنتی بیوتیک سیپروفلوکساسین (99/2 درصد) ونالیدیکسیک اسید (75/8 درصد) می باشد. -بالاترین درصد (مقاومت ) آنتی بیوتیکی ویبریوکلرا مربوط به چهار آنتی بیوتیک فورازولیدون (97/6 درصد)، کوتریموکسازول (96/9 درصد)، تتراسایکلین (96 درصد) و آمپی سیلین (93/8 درصد) است .