نام پژوهشگر: مجتبی سیدباقری

مقایسه شیوع انواع آریتمی در انفارکتوس میوکارد با دریافت استرپتوکیناز و بدون آن روی 400 بیمار بستری شده در بخش ccu بیمارستان خاتم الانبیا (ص )
پایان نامه وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی - دانشگاه علوم پزشکی و خدمات بهداشتی درمانی استان سیستان و بلوچستان 0
  مجتبی سیدباقری   عبدالعلی رخشانی

انفارکتوس حاد میوکارد از شابعترین مشکلات جوامع امروزی می باشد که با موربیدیته و مورتالیته نسبتا بالایی همراه است و سالانه زیانهای اقتصادی و روانی-اجتماعی زیادی را به بار می آورد. یکی از عوامل مهمی که در همراهی با انفارکتوس حاد میوکارد رخ می دهد آریتمی ها می باشند که می توانند در مراحل مختلف بیماری بروز کرده و پروگنوز را بدتر نماید. جهت کاهش موربیدیته و مورتالیته در انفارکتوس میوکارد درمانهای اختصاصی انجام می شود که یکی از مهمترین این درمانها ترومبولیز می باشد که با داروهایی مثل استرپتوکیناز، tpa و ... انجام می شود. در این مطالعات بر آن شدیم که تاثیر استفاده ترومبولیتکیها (در این مطالعه استرپتوکیناز) را بر میزان بروز آرتیمی ها در سیز انفارکتوس میوکارد در مدت بستری در ccu بررسی نمائیم جهت این منظور به طور تصادفی 400 پرونده بیمار بستری شده با تشخیص انفارکتوس حاد میوکارد در بخش ccu مورد بررسی قرار گرفت . از این تعداد 135 بیمار تحت درمان یا استرپیتوکیناز قرار گرفته بودند و 265 نفر این درمان را دریافت نکرده بودند. از 135 نفری که استروپتوکیتاز دریافت کرده بودند. 38 نفر (28 درصد) دچار آریتمی شده و 97 نفر (72 درصد) دچار رتیمی نشده بودند. در مقابل از 265 بیماری که تحت درمان با استروپتوکیناز نگرفته بودند 110 نفر (41/5 درصد) دچار آریتمی شده و 155 نفر (58/5) دچار آریتمی نشده اند. از 400 بیمار مورد مطالعه 163 بیمار انفارکتوس میوکارد تحتانی (inf mi) و 237 بیمار انفورکتوس قدامی (ant mi) داشته اند. که از بیمار با نفارکتوس تحتانی که استرپتوکیناز دریافت کرده بودند (52 نفر) 15 نفر (28/8 درصد) دچار آریتمی شده اند و 37 نفر 71/2 درصد دچار آریتمی نشده اند. و از بیماران با انفارکتوس قدامی که استرپتوکیناز دریافت کرده بودند (83 نفر) 23 نفر (27/7 درصد) دچار آریتمی شده اند و 60 نفر (72/3 درصد) دچار آریتمی نشده اند. از 135 بیمار با انفارکتوس میوکارد که استرپتوکیناز گرفته بودند. 3 نفر فیبریلاسیون بطنی (2/2 درصد) داشته اند 8 نفر (6 درصد) فیبریلاسیون دهلیزی داشته اند. 15 نفر (11/2 درصد) برایکاردی سینوسی داشته اند. 12 نفر (8/9 درصد) تاکیکاردی سینوسی داشته اند. در مقابل از 256 بیماری که استرپتوکیناز دریافت نکرده بودند 10 نفر (3/8 درصد) دچار فیبریلاسیون بطنی شده اند. 25 نفر (9/4 درصد) دچار فیبریلاسیون دهلیزی شده اند. 43 نفر (16/2 درصد) دچار برایکاردی سینوسی شده اند. 32 نفر 12 درصد) دچار تاکی کاردی سینوسی شده اند. با توجه به نتایج بدست آمده فوق واضحا مشخص می شود که شیوع انواع آرتیمی ها در انفارکتوس میوکارد در صورت استفاده از استرپتوکیناز کمتر از مواقعی است که استرپتوکیناز مصرف نشده است . در نتیجه اهمیت استفاده از استرپتوکیناز در درمان انفارکتوس حاد میوکارد با کاهش میزان شیوع آریتمی ها و نتیجتا موربیدیته و مورتالیه مشخص می شود.