رتانسیون ادراری به معنای ناتوانی در رفع ادرار بعد از پر شدن مثانه می باشد که در اثر انسداد مسیر خروجی مثانه یعنی از گردن مثانه تا مه آی خارجی ایجاد می شود. رتانسیون ادراری در خانم ها بیماری شایعی نیست و برعکس آن در آقایان شایع است علل آن را می توان در چهار گروه انسدادی-نورولوژیک -داروئی و سایکوژنیک قرار داد. انسیدانس رتانسیون پس از عمل 4-25 درصد می باشد که بیشتر بعد از جراحی روی دستگاه ادراری تحتانی-پرینه ال-ژنیکولوژیک و آنورکتال ایجاد می شود. هدف ما در این مطالعه ما بررسی میزان شیوع و علل رتانسیون ادرار در بیمارانی است که بعلت سیستوسل و رکتوسل همراه با si در سال 1378 در زایشگاه قدس زاهدان تحت عمل جراحی قرار گرفته اند این مطالعه گذشته نگر ( ) می باشد و تعداد بیماران در این مطالعه 142 نفر بود که 80 نفر از آن ها علاوه بر سیستوسل رکتوسل si نیز داشتند که 8 نفر (10 درصد) از آنها دچار احتباس ادراری شده بودند. شایعترین علت احتباس ادراری عفونت ادراری بود (5 بیمار معادل 62/5 درصد) و دو نفر از آنها به علت احتمالا اعمالی که رو مثانه و یورترا و ادم بافتهای اطراف آنها ایجاد شده است دچار احتباس ادراری شده بودند (25 درصد) و یک نفر معادل 12/5 درصد احتمالا به علت کاهش حساسیت مثانه در اثر سونداژ بود. کلیه بیماران تحت اقدامات لازم قرار گرفته و مشکل شان برطرف گردید. هر هشت بیمار فوق پاریتی 5 یا بیشتر داشتند یعنی صد در صد بیمارانی که دچار رتانسیون ادراری شده اند. و در پاریتی کمتر از 4 رتانسیون ادرار وجود نداشت . همچنین 4 بیمار مبتلا به احتباس ادراری گردید. 2 سیستوسل رکتوسل (50 درصد) و 4 بیمار دیگر گردید. 3 سیستوسل رکتوسل داشتند (50 درصد).